مقالات پذیرفته شده در نوبت انتشار
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دانشجوی دکتری حرکات اصلاحی و آسیب شناسی ورزشی دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران. ، a_etesami91@yahoo.com
2- دکترای توانبخشی قلب، دانشیار دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
3- دکترای بیومکانیک ورزشی، استادیار دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
2- دکترای توانبخشی قلب، دانشیار دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
3- دکترای بیومکانیک ورزشی، استادیار دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
چکیده: (651 مشاهده)
اهداف: استئوآرتریت زانو یکی ازشایعترین مشکلات عضلانی- اسکلتی در سالمندان است. ﺩﺭﺩ ، ﺧﺸﮑﻲ ، ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ ﺑﻪ ﻟﻤﺲ، کاهش قدرت عضلانی و دامنه حرکتی مفاصل، اختلال در حس عمقی و تعادل منجر به تضعیف ﻋﻤﻠﮑﺮﺩ ﺟﺴﻤﺎﻧﻲ شده و فرد را در اجرای فعالیتهای عملکردی ناتوان میسازد. بنابراین استفاده از راهکارهایی جهت کنترل و کاهش عوارض ناشی از بیماری و بهبود در اجرای فعالیت های عملکردی روزانه آنان ضروری است. این پژوهش با هدف مقایسه تاثیر تمرین درمانی در خشکی و آب درمانی بر فعالیتهای عملکردی زنان سالمند مبتلا به استئوآرتریت زانو انجام گرفت.
مواد و روش ها: پنجاه و چهار زن بیمار 60 سال به بالا مبتلا به استئوآرتریت زانو (قد: 5/53 ± 159/96 ، وزن: 9/50 ± 76/93 ) به صورت در دسترس انتخاب، و به صورت تصادفی جفت شده در دو گروه آب درمانی و تمریندرمانی در خشکی به مدت 8 هفته تمرین کردند. به منظور ارزیابی فعالیتهای عملکردی بیماران ، از آزمونهای برخاستن و رفتن، 30 ثانیه نشست و برخاست از روی صندلی، 40 متر پیادهروی سریع، بالا رفتن از پله و 6 دقیقه راه رفتن استفاده شد. جهت تحلیل دادهها از نرم افزار SPSS 26 و تحلیل واریانس برای اندازههای تکرار شده استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که هر دو روش تمریندرمانی در خشکی و آب درمانی موجب تغییرات درونگروهی در آزمونهای عملکردی شده است (0/05 ≥p)، ولی اختلاف بین دو گروه معنادار نیست (0/05 ≤ p) که این نشاندهنده تاثیر یکسان روشهای استفاده شده در پژوهش است.
نتیجه گیری: تمرین درمانی در خشکی به اندازه آب درمانی بر نتایج آزمونهای برخاستن و رفتن، 30 ثانیه نشست و برخاست از روی صندلی، 40 متر پیادهروی سریع، بالا رفتن از پله، و 6 دقیقه راه رفتن و در نتیجه بر فعالیتهای عملکردی بیماران موثر بوده است. بنابراین میتوان هر یک از این دو روش را با توجه به شرایط بیمار تجویز کرد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
تماس با ما
تهران، اوین، بلوار دانشجو، خیابان کودکیار، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، مرکز تحقیقات سالمندی.
تلفن دفتر نشریه:
تلفن مستقیم:02171732827(تماس فقط روزهای شنبه، یکشنبه و سه شنبه ساعت 10 الی 12) 021221800- داخلی 2827
ایمیل: salmand2010@gmail.com
تلفن ناشر : 02145355000 - 02145355555
