دوره 17، شماره 1 - ( بهار- در حال انتشار 1401 )                   جلد 17 شماره 1 صفحات 0-0 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mardani Chamazkotih F, Sadeghmoghadam L, Ajam Zibad H. The effect of psychosocial self-care education on retirement syndrome in educators: a quasi-experimental study. Salmand: Iranian Journal of Ageing. 2022; 17 (1)
URL: http://salmandj.uswr.ac.ir/article-1-2224-fa.html
مردانی چمازکتی فاطمه، صادق مقدم لیلا، عجم زیبد حسین. تاثیر آموزش خودمراقبتی روانی اجتماعی بر سندرم بازنشستگی در فرهنگیان: یک مطالعه نیمه تجربی. سالمند: مجله سالمندی ایران. 1401; 17 (1)

URL: http://salmandj.uswr.ac.ir/article-1-2224-fa.html

تاثیر آموزش خودمراقبتی روانی اجتماعی بر سندرم بازنشستگی در فرهنگیان: یک مطالعه نیمه تجربی
فاطمه مردانی چمازکتی1 ، لیلا صادق مقدم* 2، حسین عجم زیبد1
1- دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران.
2- دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران. ، ls_moghadam@yahoo.com
چکیده:   (1407 مشاهده)
مقدمه وهدف:بازنشستگی یکی از بحران­های زندگی است، که ممکن است مشکلات روانی اجتماعی در افراد ایجاد کند، و باعث ناسازگاری و علائمی تحت عنوان سندرم بازنشستگی شود. پژوهش حاضر با هدف  تاثیر برنامه آموزش خود مراقبتی روانی- اجتماعی بر سندرم بازنشستگی در فرهنگیان انجام شد تا به عنوان برنامه ای جهت  بهبود و مواجهه بازنشستگان با  بازنشستگی باشد.
مواد و روش ­ها:در این پژوهش از روش نیمه تجربی دو گروهه بر روی 64 نفر از بازنشستگان آموزش و پرورش در سال 1398 در شهر گناباد انجام شد. پس از بررسی معیار­های ورود و خروج واحدهای پژوهش (افراد به صورت تصادفی) به دو گروه آزمون و کنترل تخصیص یافتند. جلسات آموزشی خودمراقبتی روانی اجتماعی هفته ای یکبار در طی6  جلسه به مدت یک ساعت (برای) گروه مداخله انجام شد. در ابتدا و انتهای این جلسات پرسشنامه سندرم بازنشستگی توسط مشارکت کنندگان  تکمیل شد. پس از جمع آوری دادها، تجزیه و تحلیل با استفاده از نرم افزارspss (نسخه20) انجام شد و سطح معنی‌داری کمتر از o/o5p< در نظر گرفته شد.
یافته­ ها:در این پژوهش 4 طبقه اصلی در خصوص سندرم بازنشستگی مورد بررسی قرار گرفت این طبقات شامل؛ احساس سردرگمی و تعارض، احساس تلاش و جهت گیری جدید، احساس پیری و بطالت و احساس درماندگی و شکست می­باشند. مطابق با نتایج آزمون تی مستقل در تمامی حیطه­های سندرم بازنشستگی در دو گروه قبل از اجرای مداخله تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد (p>o/o5 ) بعد از انجام مداخله مطابق با نتایج آزمون تی مستقل میانگین حیطه­های سندرم بازنشستگی در دو گروه به جز احساس پیری و بطالت با هم تفاوت آماری معنی‌داری داشتند (p
نتیجه گیری:نتایج مطالعه حاضر نشان داد که برگزاری جلسات حضوری و انجام آموزش خودمراقبتی روانی اجتماعی بر سندرم بازنشستگی در فرهنگیان بازنشسته تاثیر مثبت بر کاهش علائم سندرم بازنشستگی داشته است. با آموزش خودمراقبتی و فراگرفتن راهکار­های مراقبت از خود در سنین پیری می­توانیم ایجاد آمادگی برای مقابله و یا کاهش علائم سندرم بازنشستگی در بازنشستگان داشته باشیم.

واژه‌های کلیدی: بازنشستگی، خودمراقبتی روانی، خود مراقبتی اجتماعی، سندرم بازنشستگی
     
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: سالمند شناسی
دریافت: 1400/2/4 | پذیرش: 1400/4/13 | انتشار: 1401/1/10
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به نشریه علمی پژوهشی سالمند می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2022 CC BY-NC 4.0 | Iranian Journal of Ageing

Designed & Developed by : Yektaweb