دوره 17، شماره 1 - ( بهار 1401 )                   جلد 17 شماره 1 صفحات 27-16 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mardani Chamazkotih F, Ajam Zibad H, Sadeghmoghadam L. The Effect of Psychosocial Self-Care Education on Retirement Syndrome in Educators: A Quasi-experimental Study. Salmand: Iranian Journal of Ageing 2022; 17 (1) :16-27
URL: http://salmandj.uswr.ac.ir/article-1-2224-fa.html
مردانی چمازکتی فاطمه، عجم زیبد حسین، صادق مقدم لیلا. تأثیر آموزش خودمراقبتی روانی اجتماعی بر سندرم بازنشستگی در فرهنگیان: یک مطالعه نیمه‌تجربی. سالمند: مجله سالمندی ایران. 1401; 17 (1) :16-27

URL: http://salmandj.uswr.ac.ir/article-1-2224-fa.html

تأثیر آموزش خودمراقبتی روانی اجتماعی بر سندرم بازنشستگی در فرهنگیان: یک مطالعه نیمه‌تجربی
فاطمه مردانی چمازکتی1 ، حسین عجم زیبد2 ، لیلا صادق مقدم* 3
1- کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم‌پزشکی گناباد، گناباد، ایران.
2- گروه پرستاری سلامت سالمندان و روان‌پرستاری ، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم‌پزشکی گناباد، گناباد، ایران.
3- گروه پرستاری سلامت سالمندان و روان‌پرستاری ، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم‌پزشکی گناباد، گناباد، ایران. ، ls_moghadam@yahoo.com
چکیده:   (3298 مشاهده)
اهداف بازنشستگی یکی از بحران‌های زندگی است که ممکن است مشکلات روانی اجتماعی در افراد ایجاد کند و باعث ناسازگاری و علائمی تحت عنوان سندرم بازنشستگی شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر برنامه آموزش خودمراقبتی روانی اجتماعی بر سندرم بازنشستگی در فرهنگیان انجام شد.
مواد و روش ها این پژوهش نیمه‌تجربی دوگروهه بر روی 64 نفر از بازنشستگان آموزش و پرورش در شهر گناباد در سال 1398 انجام شد. پس از بررسی معیار‌های ورود و خروج، واحدهای پژوهش به‌صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. جلسات آموزشی خودمراقبتی روانی اجتماعی هفته‌ای یک‌بار طی شش جلسه به مدت یک ساعت برای گروه آزمایش انجام شد. در ابتدا و انتهای این جلسات، پرسش‌نامه سندرم بازنشستگی توسط مشارکت‌کنندگان تکمیل شد. پس از جمع‌آوری دادها، تجزیه و تحلیل با استفاده از نسخه 20 نرم‌افزار spss انجام شد و سطح معنی‌داری کمتر از 0/05 در نظر گرفته شد.
یافته ها در این پژوهش چهار طبقه اصلی سندرم بازنشستگی مورد بررسی قرار گرفت. این طبقات شامل احساس سردرگمی و تعارض، احساس تلاش و جهت‌گیری جدید، احساس پیری و بطالت و احساس درماندگی و شکست بودند. مطابق با نتایج آزمون تی مستقل، در تمامی حیطه‌های سندرم بازنشستگی در دو گروه قبل از اجرای مداخله تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد (05/P>0). بعد از انجام مداخله مطابق با نتایج آزمون تی مستقل، میانگین حیطه‌های سندرم بازنشستگی در دو گروه به جز احساس پیری و بطالت با هم تفاوت آماری معنی‌داری داشتند (05/P<0) و نمره سندرم بازنشستگی در گروه آزمایش پایین‌تر از گروه کنترل بود. میانگین نمره سندرم بازنشستگی در دو گروه بعد از مداخله و تفاضل میانگین دو گروه قبل و بعد از مداخله با هم تفاوت آماری معنی‌داری داشتند (05/P<0).
نتیجه گیری نتایج مطالعه حاضر نشان داد برگزاری جلسات حضوری و انجام آموزش خودمراقبتی روانی اجتماعی بر کاهش علائم سندرم بازنشستگی در فرهنگیان بازنشسته تأثیر مثبت داشته است. با آموزش خودمراقبتی و فراگرفتن راهکار‌های مراقبت از خود در سنین پیری می‌توان با ایجاد آمادگی برای بازنشستگی با علائم سندرم بازنشستگی مقابله کرد یا آن را کاهش داد.

واژه‌های کلیدی: بازنشستگی، خودمراقبتی روانی، خودمراقبتی اجتماعی، سندرم بازنشستگی
متن کامل [PDF 5086 kb]   (1338 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (1169 مشاهده)  
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: سالمند شناسی
دریافت: 1400/2/4 | پذیرش: 1400/4/13 | انتشار: 1401/1/12
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به نشريه سالمند: مجله سالمندي ايران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2023 CC BY-NC 4.0 | Iranian Journal of Ageing

Designed & Developed by : Yektaweb