دوره 17، شماره 4 - ( زمستان 1401 )
جلد 17 شماره 4 صفحات 471-460 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Saboor M, Delbari A, Zandieh Z. A Study on the Prescription of Herbal Medicines by Physicians for the Elderly in Tehran. Salmand: Iranian Journal of Ageing 2023; 17 (4) :460-471
URL: http://salmandj.uswr.ac.ir/article-1-2434-fa.html
URL: http://salmandj.uswr.ac.ir/article-1-2434-fa.html
صبور ملیحه، دلبری احمد، زندیه ژاله. بررسی تجویز داروهای گیاهی توسط پزشکان بین سالمندان شهر تهران. سالمند: مجله سالمندی ایران. 1401; 17 (4) :460-471
ملیحه صبور1 
، احمد دلبری1 ، ژاله زندیه 2
، احمد دلبری1 ، ژاله زندیه 2
1- مرکز تحقیقات سالمندی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران.
2- مرکز تحقیقات سالمندی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران. ، zhzandie@gmail.com
2- مرکز تحقیقات سالمندی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران. ، zhzandie@gmail.com
چکیده: (2245 مشاهده)
اهداف: داروهای گیاهی یکی از پرکاربرد‌ترین روش‌های طب مکمل در جهان است. مطالعات نشان داده‌اند که سالمندان از فرآورده‌های طبیعی و گیاهی مختلف استفاده می‌کنند و اعتقاد دارند که این فرآورده‌ها به علت طبیعی بودن، بی‌ضرر هستند. هدف ما از این مطالعه با‌توجه‌به تمایل سالمندان برای مصرف داروهای گیاهی، بررسی میزان تجویز داروهای گیاهی بین نسخه‌های پزشکان است.
مواد و روش ها: مطالعه حاضر به صورت تحلیل ثانویه از اطلاعات یک مطالعه مقطعی انجام شده است. جامعه آماری سالمندان شهر تهران بودند. داده‌ها در سال 1399 از بین نسخه‌های سالمندان بالای 60 سال مراجعه‌کننده به داروخانه‌های شهر تهران با روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای از شهر تهران جمع‌آوری و بررسی شدند. حجم نمونه 1591 نسخه تعیین شد. داده‌های حاصل با استفاده از آمار توصیفی شامل شاخص‌های میانگین و پراکندگی و آمار استنباطی و استفاده از آزمون‌های مجذور خی، تی‌تست، تی‌‌‌مستقل و نرم‌افزار آماری SPSS نسخه 24 تجزیه‌و‌تحلیل شدند.
یافته ها: از 1591 نسخه بررسی‌‌شده، 79 نسخه (5 درصد) حاوی داروی گیاهی بودند که ملین‌ها، جینکو و جنسینک به ترتیب، بیشترین تجویزها را داشته‌اند. آزمون کای‌دو نشان داد که از نظر آماری رابطه معناداری بین تحصیلات سالمندان (0/018=P)، بیمه (0/004=P) و نیز پلی فارماسی (0/000=P) با تجویز داروهای گیاهی وجود دارد، اما هیچ رابطه معناداری بین جنسیت و وضعیت تأهل سالمندان، جنسیت، سن و سابقه کار پزشکان با تجویز داروهای گیاهی وجود ندارد. میزان تجویز داروهای گیاهی در پزشکان عمومی 5/7 درصد و در پزشکان متخصص 4/7 درصد است، اما رابطه معناداری بین پزشکان عمومی و متخصص در تجویز داروهای گیاهی یافت نشد. همچنین بررسی نسخه‌ها نشان داد بین پزشکان متخصص، متخصصین عفونی با 14 درصد، طب فیزیکی با 12 درصد، ارتوپدی با 2/9 درصد به ترتیب، بیشترین تجویز‌های داروهای گیاهی را داشته‌اند و آزمون کای‌دو نیز بین انواع تخصص و تجویز داروی گیاهی رابطه معناداری را نشان داد (0/042=P).
نتیجه گیری: با‌توجه‌به نتایج این مطالعه میزان تجویز داروهای گیاهی بین پزشکان کم است، اما با‌توجه‌به تمایل سالمندان به استفاده از داروهای گیاهی، ساخت داروهای گیاهی متنوع با اشکال و دُز مناسب و نیز آگاهی و اطلاعات کافی پزشکان از این داروها می‌تواند به افزایش تجویز داروهای گیاهی کمک کند.
مواد و روش ها: مطالعه حاضر به صورت تحلیل ثانویه از اطلاعات یک مطالعه مقطعی انجام شده است. جامعه آماری سالمندان شهر تهران بودند. داده‌ها در سال 1399 از بین نسخه‌های سالمندان بالای 60 سال مراجعه‌کننده به داروخانه‌های شهر تهران با روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای از شهر تهران جمع‌آوری و بررسی شدند. حجم نمونه 1591 نسخه تعیین شد. داده‌های حاصل با استفاده از آمار توصیفی شامل شاخص‌های میانگین و پراکندگی و آمار استنباطی و استفاده از آزمون‌های مجذور خی، تی‌تست، تی‌‌‌مستقل و نرم‌افزار آماری SPSS نسخه 24 تجزیه‌و‌تحلیل شدند.
یافته ها: از 1591 نسخه بررسی‌‌شده، 79 نسخه (5 درصد) حاوی داروی گیاهی بودند که ملین‌ها، جینکو و جنسینک به ترتیب، بیشترین تجویزها را داشته‌اند. آزمون کای‌دو نشان داد که از نظر آماری رابطه معناداری بین تحصیلات سالمندان (0/018=P)، بیمه (0/004=P) و نیز پلی فارماسی (0/000=P) با تجویز داروهای گیاهی وجود دارد، اما هیچ رابطه معناداری بین جنسیت و وضعیت تأهل سالمندان، جنسیت، سن و سابقه کار پزشکان با تجویز داروهای گیاهی وجود ندارد. میزان تجویز داروهای گیاهی در پزشکان عمومی 5/7 درصد و در پزشکان متخصص 4/7 درصد است، اما رابطه معناداری بین پزشکان عمومی و متخصص در تجویز داروهای گیاهی یافت نشد. همچنین بررسی نسخه‌ها نشان داد بین پزشکان متخصص، متخصصین عفونی با 14 درصد، طب فیزیکی با 12 درصد، ارتوپدی با 2/9 درصد به ترتیب، بیشترین تجویز‌های داروهای گیاهی را داشته‌اند و آزمون کای‌دو نیز بین انواع تخصص و تجویز داروی گیاهی رابطه معناداری را نشان داد (0/042=P).
نتیجه گیری: با‌توجه‌به نتایج این مطالعه میزان تجویز داروهای گیاهی بین پزشکان کم است، اما با‌توجه‌به تمایل سالمندان به استفاده از داروهای گیاهی، ساخت داروهای گیاهی متنوع با اشکال و دُز مناسب و نیز آگاهی و اطلاعات کافی پزشکان از این داروها می‌تواند به افزایش تجویز داروهای گیاهی کمک کند.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
سالمند شناسی
دریافت: 1400/12/25 | پذیرش: 1401/1/31 | انتشار: 1401/12/6
دریافت: 1400/12/25 | پذیرش: 1401/1/31 | انتشار: 1401/12/6
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
تماس با ما
تهران، اوین، بلوار دانشجو، خیابان کودکیار، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، مرکز تحقیقات سالمندی.
تلفن دفتر نشریه:
تلفن مستقیم:02171732827(تماس فقط روزهای شنبه، یکشنبه و سه شنبه ساعت 10 الی 12) 021221800- داخلی 2827
ایمیل: salmand2010@gmail.com
تلفن ناشر : 02145355000 - 02145355555
