مقالات پذیرفته شده در نوبت انتشار
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
راضیه بانشی1 
، ملیحه صبور2 ، مرجان حقی2 ، راضیه بیدهندی یارندی3 ، ژاله زندیه* 4
، ملیحه صبور2 ، مرجان حقی2 ، راضیه بیدهندی یارندی3 ، ژاله زندیه* 4
1- گروه سالمند شناسی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم بهزیستی و سالمت اجتماعی، تهران، ایران.
2- مرکز تحقیقات سالمندی، دانشگاه علوم توانبخشی و سالمت اجتماعی ، تهران، ایران.
3- گروه آمار زیستی - اپیدمیولوژی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم توانبخشی و سالمت اجتماعی،تهران،ایران.
4- مرکز تحقیقات سالمندی، دانشگاه علوم توانبخشی و سالمت اجتماعی ، تهران، ایران. ، ZHZANDIE@gmail.com
2- مرکز تحقیقات سالمندی، دانشگاه علوم توانبخشی و سالمت اجتماعی ، تهران، ایران.
3- گروه آمار زیستی - اپیدمیولوژی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم توانبخشی و سالمت اجتماعی،تهران،ایران.
4- مرکز تحقیقات سالمندی، دانشگاه علوم توانبخشی و سالمت اجتماعی ، تهران، ایران. ، ZHZANDIE@gmail.com
چکیده: (165 مشاهده)
اهداف: ترس از سقوط با تاثیر بر عملکرد روزانه سالمندان موجب تشدید سندرم آسیبپذیری و کاهش استقلال سالمندان میگردد. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط ترس از سقوط با سندرم آسیبپذیری در سالمندان مراجعه کننده به مراکز جامع خدمات سلامت شهر بوشهر انجام شد.
مواد و روش ها: روش مطالعه انجام شده توصیفی_تحلیلی مقطعی بود که در سال 1400 بر روی 215 نفر از سالمندان 60 سال و بالاتر شهر بوشهر به روش نمونهگیری خوشه ای انجام شد. ابزار جمعآوری نمونه علاوه بر پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و بالینی پرسشنامه مقیاس کارآمدی سقوط فرم بین الملل(FES_I) و معیار آسیب پذیری فراید(Fried) بود. داده ها با استفاده از نرمافزار spss24 با روشهای آماری کای دو و رگرسیون لجستیک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: میانگین سنی سالمندان مورد مطالعه 8/31 ±68/81 بود. 56/7 درصد(122 نفر) افراد شرکت کننده را زنان و 43/3 درصد(93 نفر) را مردان تشکیل دادند. نتایج حاصل از مطالعه نشان داد شانس داشتن ترس از سقوط با شدت بالا در افراد آسیبپذیر شش برابر بیشتر از افراد غیر آسیب پذیر بود (OR=6.37 CI 95% 1.44-28.08). بین میزان ترس ازسقوط و سن، تحصیلات پایینتر، زندگی بدون همسر، سطح درآمد پایینتر، بازنشسته و خانهدار بودن و وجود تاریخچه سقوط ارتباط معناداری یافت شد (P<0/001).
نتیجه گیری: ترس از سقوط میتواند موجب کاهش خودکارآمدی و افزایش وابستگی سالمندان شود لذا غربالگری و مداخله به موقع توصیه میشود.
مواد و روش ها: روش مطالعه انجام شده توصیفی_تحلیلی مقطعی بود که در سال 1400 بر روی 215 نفر از سالمندان 60 سال و بالاتر شهر بوشهر به روش نمونهگیری خوشه ای انجام شد. ابزار جمعآوری نمونه علاوه بر پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و بالینی پرسشنامه مقیاس کارآمدی سقوط فرم بین الملل(FES_I) و معیار آسیب پذیری فراید(Fried) بود. داده ها با استفاده از نرمافزار spss24 با روشهای آماری کای دو و رگرسیون لجستیک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: میانگین سنی سالمندان مورد مطالعه 8/31 ±68/81 بود. 56/7 درصد(122 نفر) افراد شرکت کننده را زنان و 43/3 درصد(93 نفر) را مردان تشکیل دادند. نتایج حاصل از مطالعه نشان داد شانس داشتن ترس از سقوط با شدت بالا در افراد آسیبپذیر شش برابر بیشتر از افراد غیر آسیب پذیر بود (OR=6.37 CI 95% 1.44-28.08). بین میزان ترس ازسقوط و سن، تحصیلات پایینتر، زندگی بدون همسر، سطح درآمد پایینتر، بازنشسته و خانهدار بودن و وجود تاریخچه سقوط ارتباط معناداری یافت شد (P<0/001).
نتیجه گیری: ترس از سقوط میتواند موجب کاهش خودکارآمدی و افزایش وابستگی سالمندان شود لذا غربالگری و مداخله به موقع توصیه میشود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
تماس با ما
تهران، اوین، بلوار دانشجو، خیابان کودکیار، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، مرکز تحقیقات سالمندی.
تلفن دفتر نشریه:
تلفن مستقیم:02171732827(تماس فقط روزهای شنبه، یکشنبه و سه شنبه ساعت 10 الی 12) 021221800- داخلی 2827
ایمیل: salmand2010@gmail.com
تلفن ناشر : 02145355000 - 02145355555
