مقالات پذیرفته شده در نوبت انتشار
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه علم و هنر، یزد، ایران.
2- گروه روانشناسی بالینی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران. ، pa.mohammadkhani@uswr.ac.ir
3- گروه مهندسی پزشکی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
2- گروه روانشناسی بالینی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران. ، pa.mohammadkhani@uswr.ac.ir
3- گروه مهندسی پزشکی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
چکیده: (139 مشاهده)
اهداف: یکی از شایع‌ترین مسائل دوران سالمندی درد مزمن است. هدف رویکردهای مبتنی بر حضور ذهن ایجاد انعطاف‌پذیری روان‌شناختی و تغییر نگرش‌ها نسبت به درد می‌باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی شناخت‌درمانی مبتنی بر حضور ذهن بر نشانه‌های ادراک درد زنان سالمند بود.
مواد و روش‌ها: مطالعه نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری یک‌ماهه با گروه کنترل بود. جامعه آماری زنان 60 سال و بالاتر اصفهانی در سال 1402 بودند که 30 نفر آن‌ها با روش نمونه‌گیری در دسترس و با استفاده از معیارهای ورود انتخاب و به طور تصادفی در گروه‌های آزمایش و کنترل مساوی گمارده شدند. ابزار پژوهش فرم کوتاه پرسشنامه درد مک‌گیل بود. گروه آزمایش در هشت جلسه دوساعتی مداخله را دریافت کردند و گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت. داده‌ها با روش تحلیل واریانس اندازه‌گیری مکرر و با استفاده از نرم‌افزار SPSS-25 مورد تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها میانگین سنی شرکت‌کنندگان گروه آزمایش 3/37±64/07 و گروه کنترل 3/57±64/20 ، میانگین نمره کل ادراک درد گروه‌های آزمایش و کنترل در مرحله پس‌آزمون به ترتیب 22/67 و 35/13 و در مرحله پیگیری به ترتیب 23/60 و 35/07 گزارش شد. نتایج نشان داد که بین میانگین سه مرحله ارزیابی (پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری) در همه خرده‌مقیاس‌ها و نمره کل تفاوت معنادار وجود دارد (0/01>P). نتایج آزمون بنفرونی حاکی از اثربخشی درمان در مرحله پس‌آزمون و پیگیری برای همه خرده‌مقیاس‌ها در مقایسه با گروه کنترل بود (0/05P≤).
نتیجه‌گیری: استفاده از مداخله شناخت‌درمانی مبتنی بر حضور ذهن به طور معناداری منجر به کاهش ادراک درد در زنان سالمند می‌شود.
مواد و روش‌ها: مطالعه نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری یک‌ماهه با گروه کنترل بود. جامعه آماری زنان 60 سال و بالاتر اصفهانی در سال 1402 بودند که 30 نفر آن‌ها با روش نمونه‌گیری در دسترس و با استفاده از معیارهای ورود انتخاب و به طور تصادفی در گروه‌های آزمایش و کنترل مساوی گمارده شدند. ابزار پژوهش فرم کوتاه پرسشنامه درد مک‌گیل بود. گروه آزمایش در هشت جلسه دوساعتی مداخله را دریافت کردند و گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت. داده‌ها با روش تحلیل واریانس اندازه‌گیری مکرر و با استفاده از نرم‌افزار SPSS-25 مورد تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها میانگین سنی شرکت‌کنندگان گروه آزمایش 3/37±64/07 و گروه کنترل 3/57±64/20 ، میانگین نمره کل ادراک درد گروه‌های آزمایش و کنترل در مرحله پس‌آزمون به ترتیب 22/67 و 35/13 و در مرحله پیگیری به ترتیب 23/60 و 35/07 گزارش شد. نتایج نشان داد که بین میانگین سه مرحله ارزیابی (پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری) در همه خرده‌مقیاس‌ها و نمره کل تفاوت معنادار وجود دارد (0/01>P). نتایج آزمون بنفرونی حاکی از اثربخشی درمان در مرحله پس‌آزمون و پیگیری برای همه خرده‌مقیاس‌ها در مقایسه با گروه کنترل بود (0/05P≤).
نتیجه‌گیری: استفاده از مداخله شناخت‌درمانی مبتنی بر حضور ذهن به طور معناداری منجر به کاهش ادراک درد در زنان سالمند می‌شود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
تماس با ما
تهران، اوین، بلوار دانشجو، خیابان کودکیار، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، مرکز تحقیقات سالمندی.
تلفن دفتر نشریه:
تلفن مستقیم:02171732827(تماس فقط روزهای شنبه، یکشنبه و سه شنبه ساعت 10 الی 12) 021221800- داخلی 2827
ایمیل: salmand2010@gmail.com
تلفن ناشر : 02145355000 - 02145355555
