دوره 15، شماره 4 - ( زمستان 1399 )                   جلد 15 شماره 4 صفحات 457-440 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Dadashihaji A, Rahimi A, Hosseini S R, Moghadamnia A A, Bijani A. Inappropriate Medication Use and Related Factors in the Elderly Living in Northern Iran. Salmand: Iranian Journal of Ageing 2021; 15 (4) :440-457
URL: http://salmandj.uswr.ac.ir/article-1-2059-fa.html
داداشی حاجی افسانه، رحیمی آتنا، حسینی سیدرضا، مقدم نیا علی اکبر، بیژنی علی. مصرف داروی نامناسب در سالمندان شهر امیرکلا و عوامل مرتبط با آن. سالمند: مجله سالمندی ایران. 1399; 15 (4) :440-457

URL: http://salmandj.uswr.ac.ir/article-1-2059-fa.html


1- گروه فارماکولوژی و توکسیکولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم‌پزشکی بابل، بابل، ایران.
2- گروه فارماکولوژی و توکسیکولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم‌پزشکی بابل، بابل، ایران. ، atena.rahimi@yahoo.com
3- مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت، پژوهشکده سلامت، دانشگاه علوم‌پزشکی بابل، بابل، ایران.
متن کامل [PDF 5692 kb]   (1088 دریافت)     |   چکیده (HTML)  (2880 مشاهده)
متن کامل:   (3664 مشاهده)
مقدمه
جمعیت سالمندان در جهان به طور بی‌سابقه‌ای در حال افزایش است؛ به طوری که پیش‌بینی می‌شود تا سال 2050 جمعیت سالمندان جهان به بیش از یک بیلیون نفر برسد [1]. سالمندان بیش از بالغین جوان به بیماری‌های مزمن مبتلا می‌شوند و به همین علت درمان چند‌دارویی و عوارض آن در سالمندان بیش از بالغین جوان است [2]. 
برخی از این داروها به عنوان داروهای نامناسب برای سالمندان در نظر گرفته می‌شوند. داروهای نامناسب داروهایی هستند که به علت اثربخشی پایین و یا ایجاد واکنش‌های نامطلوب دارویی، عوارض شدید و تداخلات دارویی نباید در افراد بالای 65 سال تجویز شوند [3]. تشخیص واکنش‌های دارویی نامطلوب در بیماران سالمند چالش‌برانگیز است؛ زیرا اغلب آن‌ها علائم غیر‌اختصاصی مانند یبوست، بی‌حالی، سرگیجه، گیجی، افتادن و افسردگی را نشان می‌دهند [4]. با وجود این، میزان واکنش‌های دارویی نامطلوب در بیماران سالخورده حداقل سه‌برابر بیشتر است.
مطالعات جدیدی به منظور بررسی ارتباط بین استفاده از داروهای نامناسب و ایجاد واکنش‌های ناخواسته دارویی و عوارض جانبی دارویی در بین سالمندان در محیط‌های مختلف (جمعیت عمومی، سالمندان بستری‌شده در بیمارستان، ساکنین خانه سالمندان) انجام شده است. نتایج این مطالعات نشان می‌دهد که مصرف داروهای نامناسب در سالمندان به طور قابل توجهی با افزایش واکنش‌های ناخواسته دارویی و عوارض جانبی داروها همراه است [6 ،‌5]. 
ابزارهای مختلفی جهت غربالگری داروهای نامناسب وجود دارند. در سال 1991، بیرز و همکاران در آمریکا اولین معیار مشخص را به منظور شناسایی استفاده از داروهای نامناسب در افراد ساکن آسایشگاه سالمندان منتشر کردند [7]. این معیارها متعاقباً چندین بار به‌روز‌رسانی شده و گسترش یافتند و نیز توسط سیستم‌های مختلف مراقبت‌های بهداشتی برای بزرگسالان بالای 65 سال صرف‌نظر از محل زندگی و مراقبت‌های پزشکی استفاده شده است [1]. 
مطالعات متعددی در سراسر جهان و ایران در زمینه مصرف داروهای نامناسب در سالمندان صورت گرفته است. در سال 2019 یک مطالعه مقطعی روی سالمندان ساکن کویت که به صورت سرپایی در ده مرکز درمانی تحت درمان قرار می‌گرفتند، انجام شد که نشان داد53/1 درصد از جمعیت سالمندان این پژوهش از داروهای نامناسب استفاده می‌کردند [8]. 
همچنین در مطالعه‌ای که در سال 2018 در کشور هند روی سالمندان بستری در بیمارستان انجام شد، مشاهده شد که شیوع استفاده از داروهای نامناسب طبق معیار بیرز در این جمعیت برابر با 33/2 درصد بوده است [9]. در همین راستا مطالعاتی که در آمریکا روی سالمندان صورت گرفت، نشان داد که حدود 42/6 درصد از سالمندان حداقل یک دارو از لیست داروهای معیار بیرز استفاده می‌کردند [10].
در مطالعاتی که در ایران صورت گرفت نیز نشان داده شد که میزان مصرف داروهای نامناسب در سالمندان ترخیص‌شده از بیمارستان‌های تحت پوشش دانشگاه علوم‌پزشکی تهران حدود 20/75 درصد بود [11]. همچنین مطالعات انجام‌شده در کشور نشان داد که 31 درصد از سالمندان شهر قم از داروهای نامناسب طبق معیار بیرز استفاده می‌کردند [12].
در ایران برای تجویز دارو‌ها در سالمندان از معیار بیرز یا معیارهای خاص دیگری استفاده نمی‌شود. همچنین در مورد داروهای بالقوه نامناسب در سالمندان به پزشکان و پرستاران در حین و بعد از دوره‌ی تحصیل آموزش خاصی داده نمی‌شود که این موضوع خطر تجویز دارو‌های بالقوه نامناسب را برای سالمندان در پی خواهد داشت. 
از طرف دیگر از آنجا که جمعیت سالمند در ایران، مشابه روند جهانی، در حال افزایش است و نیز به دلیل ابتلای سالمندان به بیماری‌های متعدد احتمال بروز چند‌دارویی در آن‌ها زیاد است، افراد سالخورده بیشتری ممکن است در معرض داروهای نامناسب قرار بگیرند. مطالعات اخیر نشان داده که ارتباط نزدیکی میان افزایش مصرف این داروها و بروز اختلالات فیزیکی و شناختی وجود دارد؛ بنابراین مطالعه روی میزان استفاده از داروهای نامناسب در سالمندان می‌تواند به جلوگیری از این عوارض و بهبود وضعیت سلامت این جمعیت کمک کند. 
از آنجا که تا کنون تحقیقی در خصوص میزان مصرف داروی نا‌مناسب با استفاده از معیار بیرز در میان سالمندان شمال کشور صورت نگرفته است؛ بنابراین در این مطالعه بر آن شدیم تا با بررسی سالمندان این منطقه و تهیه لیستی از داروهای مورد مصرف آنان نسبت به بررسی میزان مصرف داروی نامناسب در میان آنان با استفاده از معیار گفته‌شده اقدام کنیم.

روش مطالعه
این مقاله به صورت مطالعه کوهورت از سال 1390 روی کلیه افراد 60 سال و بالاتر این شهر صورت پذیرفت. سن 60 سال و بالاتر، سکونت در شهر امیرکلا و رضایت جهت شرکت در مطالعه به عنوان معیارهای ورود به مطالعه و عدم وجود اطلاعات کافی به عنوان معیار خروج از مطالعه در نظر گرفته شد. از طریق تماس تلفنی و مراجعه به منازل، ضمن ارائه اطلاعات لازم در مورد طرح، از افراد سالمند جهت شرکت در مطالعه دعوت به عمل آمد [13].
شهر امیرکلا دو مرکز بهداشتی‌درمانی دارد که لیست کلیه سالمندان در آن موجود است. اطلاعات مورد نیاز به وسیله پرسش‌نامه استاندارد مشتمل بر هفده سؤال در دو بخش جمع‌آوری شد.
قسمت اول شامل پنج سؤال در زمینه مشخصات جمعیت‌شناختی افراد از جمله سن، وضعیت تأهل، میزان تحصیلات، وضعیت شغلی، سیگار کشیدن، بیماری‌های زمینه‌ای و غیره بود که توسط افراد آموزش‌دیده و مصاحبه با فرد سالمند یا در صورت لزوم مصاحبه با نزدیکان مطلع وی جمع‌آوری شد.
قسمت دوم پرسش‌نامه حاوی دوازده سؤال در رابطه با سابقه مصرف دارو بود. اطلاعات دارویی به صورت خود‌گزارش‌دهی و با مشاهده داروهای مصرفی بیمار جمع‌آوری شد و شامل تعداد، نوع و مدت مصرف دارو بود.
سپس مصرف داروی نامناسب در سالمندان با توجه به معیار بیرز [14] ارزیابی شد. به این صورت که داروهایی که طبق این معیار در سالمندان نباید تجویز شوند، داروهایی که با احتیاط باید تجویز شوند، تداخلات دارویی و همچنین مصرف داروهای با خصوصیات آنتی‌کولینرژیکی قوی بررسی شد. 
درنهایت، اطلاعات جمع‌آوری‌شده پس از ورود به نرم‌افزار SPSS نسخه 23 با تست‌های کای‌دو، آزمون دقیق فیشر و رگرسیون لجستیک مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. مقدار P کمتر یا مساوی 0/05 به عنوان سطح معنادار در نظر گرفته شد.
اهداف تحقیق برای شرکت‌کنندگان توضیح داده شد و از محرمانه بودن اطلاعات آن‌ها اطمینان حاصل شد. به آن‌ها اجازه داده شد در هر زمان مطالعه را ترک کنند.

یافته‌ها
در این مطالعه مجموعاً 777 فرد سالمند با سن 60 تا 92 سال (میانگین سنی 69/71 سال) شرکت کردند که در این بین 437 نفر (56/2 درصد) از آن‌ها مرد و 340 نفر (43/8 درصد) زن بودند. افراد بر اساس سن به شش گروه 64-60 سال، 69-65 سال، 74-70 سال، 79-75 سال، 84-80 سال و 99-85 سال تقسیم شدند. 
بیشترین فراوانی مربوط به افراد 60 تا 64 سال (33/6 درصد) و کمترین فراوانی مربوط به گروه 85 تا 99 (4 درصد) سال بود. از لحاظ سطح تحصیلات، 508 نفر بی‌سواد (65/4 درصد)، 220 نفر دارای تحصیلات ابتدایی یا راهنمایی (28/3 درصد) و 49 نفر دارای تحصیلات دبیرستان یا دانشگاهی (6/3 درصد) بودند. 661 نفر از شرکت‌کنندگان متأهل (85/1 درصد) و 116 نفر غیرمتأهل (14/9 درصد) بودند. میانگین تعداد بیماری‌های هم‌زمان در کل 2/86 برای هر فرد بود. همچنین بر اساس تعریف چنددارویی، 176 نفر از افراد شرکت‌کننده (22/7 درصد) از بیش از پنج دارو به صورت هم‌زمان استفاده می‌کردند.
در این مطالعه درمجموع 292 نفر (37/58 درصد) از افراد از داروهای نامناسب طبق معیار بیرز استفاده می‌کردند. تصویر شماره 1 نشان‌دهنده میزان مصرف داروهای نامناسب طبق معیار بیرز است.


همان گونه که مشاهده می‌شود از بین داروهای نامناسب، بیشترین دارویی که استفاده شده بود، به ترتیب گلی بنکلامید (12/7 درصد از افراد)، دیکلوفناک (8/8 درصد از افراد) و کلیدینیوم سی ( 5/4 درصد از افراد) بودند.
همچنین طبق داده‌های حاصل از این مطالعه، 232 نفر (29/85 درصد) از افراد از داروهای با احتیاط طبق معیار بیرز استفاده می‌کردند که از بین داروهای با احتیاط، بیشترین دارویی که استفاده شده بود، به ترتیب آسپرین (24/7 درصد از افراد)، نیتروگلیسیرین (3/6 درصد از افراد) و نیتروکانتین (3/5 درصد از افراد) بودند (تصویر شماره 2).


برای بررسی ارتباط متغیرهای جمعیت‌شناختی با مصرف داروهای نامناسب، داده‌ها تحت آزمون کای‌اسکوار قرار گرفتند. جدول شماره 1 نشان‌دهنده اطلاعات حاصل از این آزمون است.



همان گونه که مشاهده می‌شود میزان مصرف داروهای نامناسب در دو جنس زن و مرد تفاوت معناداری دارد (0/001 بر اساس این نتایج میزان مصرف داروی نامناسب در سنین بالای 80 سال بیشتر است و ارتباط معناداری میان سن افراد مورد مطالعه و مصرف داروی نامناسب وجود دارد (0/001 جدول شماره 2 ارتباط میان متغیرهای جمعیت‌شناختی و مصرف داروهایی که طبق معیار بیرز باید با احتیاط در سالمندان مورد استفاده قرار بگیرند را نشان می‌د‌هد.

همان‌طور که مشاهده می‌شود از میان عوامل بررسی‌شده، تنها وضعیت شغلی (0.032=P) و وضعیت تأهل (0/033=P) بر میزان استفاده از داروهای با احتیاط مؤثر بودند و ارتباط معناداری میان فاکتورهای سن، جنسیت و سطح تحصیلات با مصرف داروهای با احتیاط در جمعیت مورد مطالعه وجود نداشت.
در بین افراد شرکت‌کننده در این مطالعه، سیزده نفر (1/7 درصد) داروهایی استفاده می‌کردند که طبق معیار بیرز با یکدیگر تداخل داشتند. فراوانی و درصد فراوانی هر تداخل دارویی در جدول شماره 3 آمده است.

  


همان‌طور که مشاهده می‌شود، بیشترین تداخل مربوط به مصرف هم‌زمان داروهای آنتی‌‌کولینرژیک است.
در این مطالعه میزان مصرف داروهای با اثرات آنتی‌کولینرژیک قوی بر اساس معیار بیرز بررسی شد. در جمعیت مورد مطالعه، 75 نفر از داروهای آنتی‌کولینرژیک استفاده می‌کردند که تعداد و درصد فراوانی افراد برای هر دارو در جدول شماره 4 آمده است. همان گونه که مشاهده می‌شود، بیشترین فراوانی مربوط به داروی کلیدینیوم سی (4/6 درصد) بوده است.

جهت تعیین نقش برخی متغیرهای تأثیرگذار بر مصرف داروی نامناسب در سالمندان از مدل رگرسیون لجستیک استفاده شد. در این مدل با استفاده از روش Backward متغیرهای مختلف مرتبط با مصرف داروی نامناسب بررسی شدند. 
نتایج نشان می‌دهد که متغیرهای جنس، سن بالای 85 سال، وضعیت شغلی و چنددارویی تأثیر معناداری بر مصرف داروی نامناسب در جمعیت مورد مطالعه داشتند، به طوری که شانس مصرف داروی نامناسب در زنان 1/427 برابر بیشتر از مردان بوده است (فاصله اطمینان 2/015-1/011) (جدول شماره 5). 


همچنین افراد بالای 85 سال 3/421 برابر بیشتر از سالمندان با محدوده سنی 64-60 سال داروی نامناسب مصرف می‌کردند (فاصله اطمینان 2/015-1/011). علاوه بر این، شانس مصرف داروی نامناسب در افرادی که چند‌دارویی (پلی فارماسی) داشتند، در مقایسه با افرادی که چند‌دارویی نداشتند،4/198 برابر بیشتر بوده است که از نظر آماری معنادار بوده است (فاصله اطمینان 6/119-2/880). 

بحث
نتایج این مطالعه نشان داد که درمجموع 37/58 درصد از سالمندان مورد مطالعه از داروهای نامناسب و 29/9 درصد از داروهای با احتیاط استفاده می‌کنند. همچنین 22/7 درصد از این سالمندان از بیش از پنج دارو هم‌زمان استفاده می‌کنند و شیوع استفاده از داروهای با اثرات آنتی‌کولینرژیک قوی در این جمعیت 9/6 درصد است. 
استفادهاز داروی نامناسب بین سالمندان به یک نگرانی جهانی تبدیل شده است. مطالعات بسیاری از کشورها با استفاده از ابزارهای غربالگری برای بررسی این پدیده انجام و نتایج متفاوتی نیز گزارش شده است [16 ،15].
با توجه به یافته‌های این مطالعه، میزان مصرف داروهای نامناسب در میان سالمندان امیرکلا (37/58 درصد) از بسیاری از کشورها نظیر کره، هلند، دانمارک، سوئیس، انگلستان، ایسلند، نروژ، تایوان، هند و مکزیک بالاتر است [17,18,19,20 ،‌9 ،‌1]. 
مصرف کمتر داروها بین سالمندان این کشورها در مقایسه با مطالعه حاضر می‌تواند ناشی از تفاوت در جمعیت مورد مطالعه، داروهای مورد مصرف، ابزار بررسی داروهای نامناسب و نیز اختلاف شیوع انواع بیماری‌های مزمن در سالمندان در مطالعات مختلف باشد، اما از بعضی مطالعات صورت گرفته در ژاپن، آمریکا، کویت و اردن کمتر است [21,22,23 ،‌8 ،‌3]. 
میزان مصرف داروی نامناسب در این مطالعه نسبت به مطالعه والی و همکاران (25/75 درصد) و حیدری و همکاران (31 درصد) که روی سالمندان ایرانی انجام شده است نیز بیشتر بود [12 ،1]. این تفاوت می‌تواند به این دلیل باشد که این مطالعات بیشتر در سالمندانی که در مراکز درمانی تحت درمان هستند، صورت گرفته و نظارت کادر درمان بر مصرف دارو توسط سالمندان و کاهش دسترسی آن‌ها به داروهای بدون نسخه موجب کاهش میزان مصرف داروهای نامناسب شده است.
در مطالعه حاضر از میان داروهای نامناسب طبق معیار بیرز بیشترین مصرف به ترتیب مربوط به گلی بنکلامید (12/7 درصد)، دیکلوفناک (8/8 درصد) و کلیدینیوم سی (5/4 درصد) بود. 
در مطالعاتی که در ایران انجام شده بود، بیشترین داروهای مورد استفاده سالمندان در شهر تهران به ترتیب، آلپرازولام (16/66 درصد)، کلردیازپوکساید (14/28 درصد)، فلوکستین (11/90 درصد) و اگزازپام (11/90 درصد) بودند [11]. در میان سالمندان شهر قم به ترتیب، بیشترین داروهای نامناسب استفاده شده دیگوکسین (7/9 درصد)، آلپرازولام و بیزاکودیل (6/1 درصد) و کلردیازپوکساید (4/6 درصد) بودند [12].
در مطالعه دیگری در ایران نیز ایندومتاسین، دیفن هیدرامین و متوکاربامول به عنوان شایع‌ترین داروهای نامناسب استفاده‌شده در سالمندان گزارش شد [24]. در مطالعات انجام شده توسط الیویرا نیفیدیپن 34/5 درصد) و متیل دوپا (9/1 درصد) بیشترین میزان داروهای نامناسب مصرف شده بودند و تحقیقات گولدینگ نشان داد که داروهای پروپوکسی فن (1/5 درصد)، هیدرکسی زین (1/1 درصد)، دیازپام، آمی‌تریپتیلین و اکسی بیوتین هرکدام با 0/07 درصد بیشتر از سایر داروها استفاده می‌شد [26 ،25]. میزان مصرف داروی با احتیاط در جمعیت مورد مطالعه 29/85 درصد بود که در مقایسه با مطالعه العزیزی (69 درصد) و الحمود (65 درصد) کمتر است [27 ،3].
در رابطه با مصرف داروهایی با فعالیت آنتی‌کولینرژیک در میان سالمندان در مطالعه کریستوفر و همکاران که در کشور هند انجام شده بود، شیوع 13/4 درصد گزارش داده شد، در حالی که در مطالعه حاضر 9/6 درصد از سالمندان از این نوع داروها استفاده می‌کردند [9].
در این پژوهش ارتباط معناداری میان متغیر جنسیت با مصرف داروی نامناسب گزارش شد، به طوری که با وجود بیشتر بودن جمعیت مردان سالمند در شهر امیرکلا، زنان در مقایسه با مردان مقادیر بالاتری از داروی نامناسب را مصرف می‌کردند. 
اگرچه در برخی مطالعات مانند مطالعات دهالا و گولدینگ رابطه معناداری بین جنسیت و مصرف داروی نامناسب دیده نشد [28 ،26]‌، در مطالعه سالمندان شهر تهران، مردان سالمند نسبت به زنان سالمند، داروی نامناسب بیشتری استفاده می‌کردند [11]، در حالی که در مطالعه حاضر میانگین تعداد کل داروهای مصرفی و نیز تعداد داروهای نامناسب در زنان به طور معناداری بیش از مردان بود. نتایج مطالعه اندروز، لیم و العزیزی نیز به طور مشابه نشان داد که استفاده از داروهای بالقوه نامناسب در بین زنان بیشتر از مردان است [17 ،‌3 ،1]. 
به نظر می‌رسد افزایش معنادار تعداد داروها و بیماری‌های زمینه‌ای در جمعیت زنان سالمند شرکت‌کننده در این پژوهش نسبت به جمعیت مردان موجب شده تا میزان مصرف داروی نامناسب در زنان سالمند نسبت به مردان افزایش داشته باشد. ضمن اینکه نگرش و تمایل زنان نسبت به سلامت و مراقبت از خود نیز می‌تواند دلیلی بر افزایش میزان مصرف دارو در این جمعیت باشد. در ارتباط با مصرف داروهای با احتیاط، ارتباط معناداری با متغیر جنسیت مشاهده نشد. 
مطالعه کریستوفر، اندر و میلر نشان داد که با افزایش سن در سالمندان، تعداد اقلام دارویی نامناسب مصرف شده در آن‌ها افزایش می‌یابد [29 ،‌18 ،9]. در مطالعه والی، سالمندان 74-65 سال، 84-75 سال و 85 سال و بیشتر به ترتیب 11/4 درصد، 35/4 درصد و 53/3 درصد داروی نامناسب را مصرف کرده بودند [11]. 
در مطالعه حاضر نیز بین سن بیماران با مصرف داروی نامناسب ارتباط معناداری دیده شد، به طوری که بیشترین درصد استفاده به ترتیب در گروه 99-85 سال (58/1 درصد) و 84-80 سال (40 درصد) بود. علاوه بر این، نتایج به دست آمده از آنالیز رگرسیون لجستیک نیز نشان داد که شانس مصرف داروی نامناسب در افراد بالای 85 سال 3/421 برابر بیشتر از سالمندان با محدوده سنی 64-60 سال است که از نظر آماری معنادار بوده است. 
با بالا رفتن سن، تعداد بیماری‌های هم‌زمان و بالطبع تعداد داروهای مصرفی در سالمندان افزایش می‌یابد و این طور به نظر می‌رسد که احتمال مصرف داروهای نامناسب نیز بیشتر می‌شود. همچنین با افزایش سن توجه بیماران به نوع داروی مصرفی کمتر می‌شود و به دلیل عدم تمایل مراجعه به پزشک، مصرف خودسرانه دارو بیشتر می‌شود. 
در مطالعه حاضر 22/7 درصد از سالمندان روزانه بیش از پنج نوع دارو استفاده می‌کردند و میانگین تعداد داروهایشان 2/57 بود. در مطالعه ما همچنین با استفاده از مدل رگرسیون لجستیک نشان داده شد که چند‌دارویی تأثیر معناداری بر میزان مصرف داروهای نامناسب داشته است. 
در مطالعه حیدری و همکاران، اغلب افراد شرکت‌کننده در مطالعه، روزانه بیش از پنج دارو استفاده می‌کردند و میانگین تعداد داروهایشان 5/47 عدد بود [12]. در مطالعه قدیمی و همکاران نیز تقریباً مشابه این مطالعه، میانگین داروهای تجویز‌شده برای هر بیمار 4/74 گزارش شد و اغلب بیماران (44 درصد) پنج دارو یا بیشتر دریافت می‌کردند [24]. 
در مطالعات مشابه مطالعه اخیر، تعداد داروهای مصرفی اغلب افراد بیش از پنج دارو بیان شد و میانگین تعداد داروهای مصرفی آن‌ها هشت عدد بوده است [31 ،‌30]. در بررسی نایتینگل و اواد نیز به ترتیب میانگین تعداد داروی مصرفی سالمندان 9/23 و 6/3 بود [21 ،8]. 
در مطالعه حاضر، بیشترین تعداد داروی بالقوه نامناسب پنج دارو بود. با وجود این، اغلب سالمندان تنها از یک داروی نامناسب استفاده می‌کردند. در مطالعه حیدری، بیشترین تعداد داروی نامناسب سه عدد بود و اغلب سالمندان یک دارو استفاده می‌کردند [12]، همچنین در مطالعه ژانگ نتایج به صورت مشابه گزارش شد [32].
بررسی‌ها پیرامون ارتباط میان مصرف داروی نامناسب و وضعیت اقتصادی سالمندان در این مطالعه نشان داد که افراد بیکار که منبع درآمدی نداشتند، بیشترین درصد مصرف‌کنندگان داروهای نامناسب و داروهای با احتیاط را به خود اختصاص دادند. این نتایج در راستای نتایج به‌دست‌آمده از مطالعات قبلی است [20 ،11]. 
مشکلات اقتصادی نقش مهمی در مصرف نادرست دارو ایفا می‌کند و میزان مصرف خودسرانه دارو در افراد دارای سطح اقتصادی پایین بیشتر است که می‌تواند موجب افزایش میزان مصرف نامناسب دارو در سالمندان کم درآمد شود. ضمن اینکه میزان بروز بیماری‌های متعدد و بالتبع تعدد دارویی در این جمعیت از سالمندان نیز بیشتر است.
در این مطالعه بین سطح تحصیلات و میزان استفاده از داروی نامناسب ارتباط معنادار دیده شد، اما ارتباط به گونه‌ای نبود که بتوان ارتباط مستقیم را به این دو متغیر نسبت داد، در حالی که در گروه سالمندان تهرانی، افرادی که داروی نامناسب بیشتری استفاده می‌کردند، عمدتاً به گروه افراد بی‌سواد یا با تحصیلات ابتدایی تعلق داشتند [11]. 
همچنین در میان سالمندان شهر قم دیده شد که مصرف داروهای نامناسب در افراد بی‌سواد بیش از سایر گروه‌ها است [12]. مطالعه الیویرا، ژانگ، راجی و میلر نیز چنین یافته‌ای را منعکس کرد [33 ،‌32 ،‌18 ،‌16]. عدم آشنایی با مسائل مربوط به حفظ سلامت و عدم آگاهی نسبت به عوارض خود‌درمانی داروها در سالمندان بی‌سواد و کم سواد می‌تواند موجب افزایش مصرف خودسرانه دارو و درنتیجه افزایش میزان مصرف داروی نامناسب در این جمعیت شود.
در مطالعه حاضر، مصرف داروهای تداخل‌دار در 1/7 درصد از سالمندان دیده شد که بیشترین موارد مربوط به استفاده از دو داروی آنتی‌کولینرژیک با هم بود. در مطالعه سالمندان شهر تهران بیشترین میزان تداخل دارو بیماری مربوط به بیماری ناهنجاری‌های انعقاد خون یا دریافت درمان ضد لخته با داروی کلوپیدوگرل است (4/29 درصد) [11]‌؛ زیرا بیماری‌های قلبی و عروقی در رتبه سوم بیماری‌های سالمندان مورد مطالعه قرار داشتند. 
درمطالعه نیواتا بیشترین میزان این نوع تداخل مربوط به بیماری سنکوپ با بنزودیازپین‌ها و داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای است (22/3 درصد) [15]. با توجه به موارد گفته شده می‌توان گفت این تفاوت در نتایج به‌دست‌آمده در مطالعات مختلف می‌تواند ناشی از تفاوت در ویژگی‌های جمعیت‌شناختی جمعیت‌های مورد مطالعه و نیز اختلاف شیوع انواع بیماری‌های مزمن و اختلاف تعداد دارو‌های مصرفی در هر دو جنس و البته در رده‌های سنی و سطوح تحصیلات متفاوت در سالمندان در مناطق مختلف جهان باشد.
از نقاط قوت این مطالعه می‌توان به زیاد بودن حجم نمونه و مشارکت زیاد سالمندان اشاره کرد. مقطعی بودن مطالعه و جمع‌آوری قسمتی از اطلاعات به شکل خود‌گزارش‌دهی از محدودیت‌های این پژوهش است. علاوه بر این، پیروی افراد از دستورات دارویی و مدت زمان دقیق مصرف داروها به طور دقیق برای محققین روشن نبود. 
یکی دیگر از محدودیت‌های این مطالعه عدم وجود اطلاعات در مورد تجویز داروهای نامناسب در بیماری‌های خاص است که باید در مطالعات دیگر بررسی شود؛ بنابراین پیشنهاد می‌شود تحقیقات وسیع‌تر در قالب یک مطالعه آینده‌نگر جهت بررسی مصرف داروی نامتناسب در سالمندان انجام شود.

نتیجه‌گیری نهایی
یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که جمعیت مورد مطالعه تا حد نسبتاً زیادی با داروهای نامناسب مواجهه داشته‌اند. داروهای گلی بنکلامید، دیکلوفناک و کلیدینیوم سی به ترتیب از بیشترین داروهای نامناسب مورد مصرف در سالمندان شهر امیرکلا هستند.
بالاترین میزان تداخل دارویی مربوط به استفاده از دو داروی آنتی‌کولینرژیک با هم بود. سالمندان دارای درآمد در مقایسه با همتایان بی‌درآمد خود داروی نامناسب کمتری مصرف می‌‌کردند. علاوه بر این، زنان سالمند بیشتر از مردان سالمند، از داروهای نامناسب استفاده می‌کردند. همچنین سن بالا یکی دیگر از عوامل مرتبط با افزایش مصرف داروهای نامناسب بود. 
با توجه به اینکه عوارض ناشی از مصرف داروهای نامناسب می‌تواند جدی باشد، تجویز مناسب این داروها در سالمندان از اهمیت زیادی برخوردار است؛ بنابراین لازم است به پزشکان، پرستاران و بیماران آموزش بیشتری داده شود و نظارت بیشتری از سوی مسئولین صورت گیرد. 

ملاحظات اخلاقی
پیروی از اصول اخلاق پژوهش

این مطالعه بخشی از طرح جامع بررسی وضعیت سالمندان شهر امیرکلا به شماره 892917 است و توسط کمیته اخلاق دانشگاه علوم‌پزشکی بابل تأیید شده است (MUBABOL.HRI.REC.1395.63).

حامی مالی
این مقاله برگرفته از رساله‌ی دکترای نویسنده اول در گروه فارماکولوژی و توکسیکولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم‌پزشکی بابل، بابل است.

مشارکت نویسندگان
مفهوم سازی: سید رضا حسینی، آتنا رحیمی؛ تحقیق و بررسی: افسانه داداشی حاجی، علی اکبر مقدم نیا، علی بیژنی؛ ویراستاری و نهایی سازی نوشته: آتنا رحیمی، سید رضا حسینی.
تعارض منافع
بنابر اظهار نویسندگان، این مقاله تعارض منافع ندارد.

تشکر و قدردانی
بدینوسیله از معاونت تحقیقات و فناوری دانشگاه علوم پزشکی بابل جهت حمایت مالی از این تحقیق و مشارکت سالمندان تشکر و قدردانی می گردد.
  1. Lim YJ, Kim HY, Choi J, Lee JS, Ahn AL, Oh EJ, et al. Potentially inappropriate medications by beers criteria in older outpatients: Prevalence and risk factors. Korean journal of family medicine. 2016; 37(6):329-33. [DOI:10.4082/kjfm.2016.37.6.329] [PMID] [PMCID]
  2. Nishtala PS, Narayan SW, Wang T, Hilmer SN. Associations of drug burden index with falls, general practitioner visits, and mortality in older people. Pharmacoepidemiology and drug safety. 2014; 23(7):753-8. [DOI:10.1002/pds.3624] [PMID]
  3. Al-Azayzih A, Alamoori R, Altawalbeh SM. Potentially inappropriate medications prescribing according to Beers criteria among elderly outpatients in Jordan: a cross sectional study. Pharmacy Practice (Granada). 2019; 17(2):1439. [DOI:10.18549/PharmPract.2019.2.1439] [PMID] [PMCID]
  4. Grina D, Karpavičiūtė J, Minkutė R, Briedis V. Impact of hospitalization on potentially inappropriate prescribing: a cross-sectional study in an acute geriatric hospital in Lithuania. International Journal of Clinical Pharmacy. 2020; 42(3):903-10. [DOI:10.1007/s11096-020-01035-y] [PMID]
  5. Chang CM, Liu PYY, Yang YHK, Yang YC, Wu CF, Lu FH. Use of the Beers criteria to predict adverse drug reactions among first-visit elderly outpatients. Pharmacotherapy: The Journal of Human Pharmacology and Drug Therapy. 2005; 25(6):831-8. [DOI:10.1592/phco.2005.25.6.831] [PMID]
  6. Perri M, Menon AM, Deshpande AD, Shinde SB, Jiang R, Cooper JW, et al. Adverse outcomes associated with inappropriate drug use in nursing homes. Annals of Pharmacotherapy. 2005; 39(3):405-11. [DOI:10.1345/aph.1E230] [PMID]
  7. Beers MH, Ouslander JG, Rollingher I, Reuben DB, Brooks J, Beck JC. Explicit criteria for determining inappropriate medication use in nursing home residents. Archives of internal medicine. 1991; 151(9):1825-32. [DOI:10.1001/archinte.151.9.1825] [PMID]
  8. Awad A, Hanna O. Potentially inappropriate medication use among geriatric patients in primary care setting: A cross-sectional study using the Beers, STOPP, FORTA and MAI criteria. PloS one. 2019; 14(6):e0218174. [DOI:10.1371/journal.pone.0218174] [PMID] [PMCID]
  9. Christopher A, Pranita V, Mathews KP, Surekha V, Gopinath K, Gowri M. Potentially inappropriate medication use in the elderly in a tertiary care centre in South India. Journal of the Indian Academy of Geriatrics. 2018; 14(3):130-5. [DOI:10.35262/jiag.v14i3.130-135]
  10. Davidoff AJ, Miller GE, Sarpong EM, Yang E, Brandt N, Fick DM. Prevalence of potentially inappropriate medication use in older adults using the 2012 Beers criteria. Journal of the American Geriatrics Society. 2015; 63(3):486-500. [DOI:10.1111/jgs.13320] [PMID] [PMCID]
  11. Vali L, Pour Reza A, Rahimi Foroushani A, Ahmadi B, Akbari Kamrani AA. [Analysis of inappropriate medication use in older adults discharged from hospitals affiliated with Tehran University of Medical Sciences (TUMS) using the Beers criteria in 2010 (Persian)]. Salmand: Iranian Journal of Ageing. 2011; 6(3):56-65. http://salmandj.uswr.ac.ir/article-1-438-en.html
  12. Heidari S, Aliabadi A, Naebi A, Khoramirad A. [Frequency of use of potentially inappropriate medications and its associated factors in elderly people in Qom city, 2012, Iran (Persian)]. Qom university of medical sciences journal. 2014; 8(4):44-52. http://journal.muq.ac.ir/article-1-407-en.html
  13. Hosseini SR, Bayani MA, Mohammadi K, Mohammadi E, Bijani A. [Correlation between anthropometric indexes and risk factors of cardiovascular diseases among the elderly population in Amirkola (Persian)]. Feyz Journal of Kashan University of Medical Sciences. 2017; 21(3):272-9. http://feyz.kaums.ac.ir/article-1-3057-en.html
  14. Campanelli CM. American Geriatrics Society updated beers criteria for potentially inappropriate medication use in older adults: the American geriatrics society 2012 Beers criteria update expert ppanel. Journal of the American Geriatrics Society. 2012; 60(4):616-31. [DOI:10.1111/j.1532-5415.2012.03923.x] [PMID] [PMCID]
  15. Niwata S, Yamada Y, Ikegami N. Prevalence of inappropriate medication using Beers criteria in Japanese long-term care facilities. BMC geriatrics. 2006; 6:1. [DOI:10.1186/1471-2318-6-1] [PMID] [PMCID]
  16. Raji MA, Ostir GV, Markides KS, Espino DV, Goodwin JS. Potentially inappropriate medication use by elderly Mexican Americans. Annals of Pharmacotherapy. 2003; 37(9):1197-202. [DOI:10.1345/aph.1C480] [PMID]
  17. Andrews H, Betz M, Chihuri S, DiGuiseppi C, Eby D, Gordon A, et al. Prevalence of potentially inappropriate medication use in older drivers: AAA longROAD study. 2018. https://trid.trb.org/view/1570170
  18. Miller GE, Sarpong EM, Davidoff AJ, Yang EY, Brandt NJ, Fick DM. Determinants of potentially inappropriate medication use among community-dwelling older adults. Health services research. 2017; 52(4):1534-49. [DOI:10.1111/1475-6773.12562] [PMID] [PMCID]
  19. Blozik E, Rapold R, von Overbeck J, Reich O. Polypharmacy and potentially inappropriate medication in the adult, community-dwelling population in Switzerland. Drugs & aging. 2013; 30(7):561-8. [DOI:10.1007/s40266-013-0073-0] [PMID]
  20. Fialová D, Topinková E, Gambassi G, Finne-Soveri H, Jónsson PV, Carpenter I, et al. Potentially inappropriate medication use among elderly home care patients in Europe. Jama. 2005; 293(11):1348-58. [DOI:10.1001/jama.293.11.1348] [PMID]
  21. Nightingale G, Hajjar E, Swartz K, Andrel-Sendecki J, Chapman A. Evaluation of a pharmacist-led medication assessment used to identify prevalence of and associations with polypharmacy and potentially inappropriate medication use among ambulatory senior adults with cancer. Journal of Clinical Oncology. 2015; 33(13):1453-9. [DOI:10.1200/JCO.2014.58.7550] [PMID]
  22. Wessell AM, Nietert PJ, Jenkins RG, Nemeth LS, Ornstein SM. Inappropriate medication use in the elderly: results from a quality improvement project in 99 primary care practices. The American journal of geriatric pharmacotherapy. 2008; 6(1):21-7. [DOI:10.1016/j.amjopharm.2008.02.001] [PMID]
  23. Lai H-Y, Hwang S-J, Chen Y-C, Chen T-J, Lin M-H, Chen L-K. Prevalence of the prescribing of potentially inappropriate medications at ambulatory care visits by elderly patients covered by the Taiwanese National Health Insurance program. Clinical therapeutics. 2009; 31(8):1859-70. [DOI:10.1016/j.clinthera.2009.08.023] [PMID]
  24. Ghadimi H, Esmaily HM, Wahlstrom R. General practitioners’ prescribing patterns for the elderly in a province of Iran. Pharmacoepidemiology and drug safety. 2011; 20(5):482-7. [DOI:10.1002/pds.2106] [PMID]
  25. de Oliveira Baldoni A, Ayres LR, Martinez EZ, Dewulf NdLS, dos Santos V, Pereira LRL. Factors associated with potentially inappropriate medications use by the elderly according to Beers criteria 2003 and 2012. International journal of clinical pharmacy. 2014; 36(2):316-24. [DOI:10.1007/s11096-013-9880-y] [PMID]
  26. Goulding MR. Inappropriate medication prescribing for elderly ambulatory care patients. Archives of internal medicine. 2004; 164(3):305-12. [DOI:10.1001/archinte.164.3.305] [PMID]
  27. Alhmoud E, Khalifa S, Bahi AA. Prevalence and predictors of potentially inappropriate medications among home care elderly patients in Qatar. International journal of clinical pharmacy. 2015; 37(5):815-21. [DOI:10.1007/s11096-015-0125-0] [PMID]
  28. Dhalla IA, Anderson GM, Mamdani MM, Bronskill SE, Sykora K, Rochon PA. Inappropriate prescribing before and after nursing home admission. Journal of the American Geriatrics Society. 2002; 50(6):995-1000. [DOI:10.1046/j.1532-5415.2002.50252.x] [PMID]
  29. Onder G, Landi F, Cesari M, Gambassi G, Carbonin P, Bernabei R. Inappropriate medication use among hospitalized older adults in Italy: results from the Italian group of pharmacoepidemiology in the elderly. European journal of clinical pharmacology. 2003; 59(2):157-62. [DOI:10.1007/s00228-003-0600-8] [PMID]
  30. Cannon KT, Choi MM, Zuniga MA. Potentially inappropriate medication use in elderly patients receiving home health care: a retrospective data analysis. The American journal of geriatric pharmacotherapy. 2006; 4(2):134-43. [DOI:10.1016/j.amjopharm.2006.06.010] [PMID]
  31. Vanier A, Paille C, Abbey H, Berrut G, Lombrail P, Moret L. Assessment of inappropriate prescribing in the elderly subject during acute care hospitalisation. Gériatrie et Psychologie Neuropsychiatrie du Vieillissement. 2011; 9(1):51-7. [DOI:10.1684/pnv.2011.0256] [PMID]
  32. Zhang YJ, Liu WW, Wang JB, Guo JJ. Potentially inappropriate medication use among older adults in the USA in 2007. Age and ageing. 2011; 40(3):398-401. [DOI:10.1093/ageing/afr012] [PMID]
  33. Oliveira MG, Amorim WW, de Jesus SR, Rodrigues VA, Passos LC. Factors associated with potentially inappropriate medication use by the elderly in the Brazilian primary care setting. International journal of clinical pharmacy. 2012; 34(4):626-32. [DOI:10.1007/s11096-012-9656-9] [PMID]
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: داروسازی
دریافت: 1399/4/25 | پذیرش: 1399/9/9 | انتشار: 1399/10/12

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به نشريه سالمند: مجله سالمندي ايران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Iranian Journal of Ageing

Designed & Developed by : Yektaweb