اهداف: حمایت کننده مفصلی موجب فراهم شدن اطلاعات حس عمقی می‌گردد. این اطلاعات برای حفظ تعادل مورد نیاز می‌باشند. هدف از این مطالعه تعیین اثر استفاده از حمایت‌کننده مفصلی زانو بر تعادل ایستا و پویا در مردان سالمند می‌باشد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه کار آزمایی تصادفی بالینی 22 نفر سالمند در دو گروه مداخله و کنترل شرکت داده شدند. نوع مداخله پوشیدن زانوبند الاستیکی نرم بود. آزمون‌های مورد استفاده عبارت بودند از: آزمون ایستادن با پای کنار هم، آزمون ایستادن تندوم، آزمون ایستادن روی یک پا که به عنوان آزمون‌های تعادلی استاتیک در یکی از سه شرایط چشم باز و روی سطح سفت، چشم بسته و روی سطح سفت و چشم بسته روی سطح نرم اجرا شدند. آزمون‌های تعادلی داینامیک شامل آزمون پنج بار نشستن و برخاستن از روی صندلی، آزمون راه رفتن سرعتی (در دو نوبت)، آزمون دستیابی (با چشم باز و بسته) و آزمون قدم زدن در مربع‌ها بود. به منظور بررسی تفاوت بین کارایی آزمون‌های تعادلی قبل و بعد از مداخله در دو گروه از تحلیل واریانس اندازه‌گیری مکرر استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که تفاوت بین نتایج آزمون‌های استاتیک و داینامیک در مراحل مختلف در گروه مداخله و کنترل معنی‌دار نیست. در مقایسه بین دو گروه مداخله و کنترل نیز آزمون‌ها تفاوت دو گروه با یکدیگر معنی‌دار نبود.
نتیجه‌گیری: حمایت‌کننده مفصلی زانو نمی‌تواند موجب بهبود کارایی عملکردهای تعادلی ایستا و پویا در مردان سالمند گردد. لذا تجویز آن با اهداف دیگر اختلال در کارایی تعادلی فرد ایجاد نمی‌نماید.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |