محمدزاده مرضیه، راشدی وحید، هاشمی میترا، برهانی نژاد وحیدرضا. بررسی ارتباط بین فعالیتهای روزانه زندگی و افسردگی در سالمندان شهرستان مانه و سملقان. سالمند: مجله سالمندی ایران. 1399; 15 (2) :200-211
URL: http://salmandj.uswr.ac.ir/article-1-1446-fa.html
1- مرکز بهداشت مانه و سملقان، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران.
2- گروه سالمندشناسی، دانشکده علوم رفتاری و سلامت روان (انستیتو روانپزشکی تهران)، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران. ، ashedi.v@iums.ac.ir
3- معاونت تحقیقات و فناوری، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران.
4- مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، پژوهشکده آینده پژوهی در سلامت، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران.
چکیده: (9695 مشاهده)
اهداف: از عوامل خطر مهم بروز افسردگی در سالمندان، ناتوانی جسمی آنها در انجام فعالیتهای معمول است و از سوی دیگر افسردگی با عواقبی همچون از بین رفتن علاقه در انجام فعالیتهای روزمره و عدم استقلال همراه است. مطالعه حاضر با هدف تعیین توانایی در انجام فعالیتهای روزانه زندگی در سالمندان و ارتباط آن با میزان افسردگی در شهرستان مانه و سملقان در سال 1396 انجام شده است.
مواد و روش ها: مطالعه از نوع بررسی مقطعی در سال 1396 انجام شده است. جامعه پژوهش کلیه سالمندان (60 سال و بالاتر) شهرستان مانه و سملقان بود. نمونهگیری به روش خوشهای چندمرحلهای بود و حجم نمونه 148 نفر تعیین شد. دادهها از طریق پرسشنامههای فعالیتهای روزانه زندگی (ADL و IADL) و افسردگی سالمندان (GDS-15) جمعآوری و تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از آمار توصیفی و آزمونهای کایاسکوئر، ضریب همبستگی پیرسون و آنالیز رگرسیون صورت گرفت.
یافته ها: از میان شرکت کنندگان 86 نفر (58/1 درصد) زن و 62 نفر (41/9 درصد) مرد بودند. 109 نفر (73/6 درصد) در گروه سنی 60 تا 75 سال و مابقی بیشتر از 75 سال سن داشتند. از لحاظ افسردگی، 71 نفر (48 درصد) دارای افسردگی متوسط یا شدید بودند و از نظر فعالیتهای روزمره زندگی 4 نفر (2/7 درصد) 2 نفر مرد و 2 نفر زن بودند سن آنها 68 و بالاتر بود. محل سکونت روستا، و میزان درآمد ماهیانه آنها کمتر از 200 هزار تومان بود. 3 نفر (75%) با همسر و 1 نفر با فرزند زندگی می کرد. از نظر فعالیتهای روزمره با استفاده از ابزار 61 نفر (41/2 درصد) وابسته یا نیازمند به کمک بودند. میان افسردگی و فعالیتهای روزانه زندگی با 0/001>r=0/304) ، P) و بدون ابزار0/01>r=0/193) ، P) و در سالمندان رابطه منفی و معناداری وجود داشت؛ بدین معنا که با افزایش یکی دیگری کاهش مییافت یا بالعکس.
نتیجه گیری: توانایی سالمندان در انجام فعالیتهای روزانه زندگی (با و بدون ابزار)، پیشگوییکننده خوبی برای ابتلا به افسردگی در آنها است. میتوان با بررسی سلامت و توانایی سالمندان در انجام فعالیتهای روزانه، توسط تیمهای بهداشتی و درمانی و اعضای خانواده سالمند، از پیشرفت ناتوانی آنها در انجام فعالیتهای زندگی و ابتلای آنان به افسردگی پیشگیری کرد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
سالمند شناسی دریافت: 1396/9/15 | پذیرش: 1397/5/19 | انتشار: 1399/4/11