اهداف: تأثیر روش ها و داروهای بی هوشی بر سیستم ها و ارگان های مختلف بدن به ویژه سیستم ایمنی در بیماران سالمند تحت عمل جراحی، همواره مورد توجه محققین بوده و در این مطالعه اثرات ناشی از بیهوشی عمومی با داروی ایزوفلوران و بی حسی نخاعی با لیدوکائین بر شاخصه های اکسیدانی و آنتی اکسیدانی مورد بررسی قرا گرفت.
مواد و روش­ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور با طراح موازی بر روی بیماران سالمند مراجعه کننده به بخش جراحی در طی سال های 1399 -1398 انجام گرفت. بیماران شرکت کننده به صورت کاملا تصادفی به دو گروه 35 نفره تقسیم شدند. در یک گروه برای بیهوشی از گاز بی هوش کننده ایزوفلوران و در گروه دیگر برای بیهوشی از بی حسی نخاعی با لیدوکائین استفاده گردید. جمع اوری نمونه در این مطالعه در دو مرحله یک روز قبل  (نمونه کنترل) و یک روز بعد از عمل جراحی (نمونه آزمون) صورت گرفت. در این مطالعه شاخص های AGEs، AOPP، MDA، oxLDL، FRAP، گلوتاتیون پراکسیداز، سوپراکسید دیسموتاز و کاتالاز به عنوان شاخص های سیستم ایمنی در طی قبل و بعد ازانجام بیهوشی یا بی حسی نخاعی و توسط روش های استاندارد اندازه گیری شد. در این مطالعه از نرم افزار آماری SPSS 20 برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.
یافته­ها: میانگین سنی بیماران در گروه لیدوکایین (8/31 ± 69/94) و ایزوفلوران (4/98±70/23) اختلاف معنی داری با یگدیگر نداشت (P=0.81). در این مطالعه، شاخص های Advanced Glycation End Products، Malonaldehyde، oxidized LDL، Ferric Reducing Ability of Plasma، Catalase، Glutathione Peroxidase و Superoxide Dismutase در بیماران تحت بیهوشی با ایزوفلوران، اختلاف معنی داری بین قبل و بعد از عمل داشتنددر خصوص بیماران بیهوش شده با  لیدوکایین، این تفاوت در خصوص شاخص های Malonaldehyde، oxidized LDL، Catalase و Superoxide Dismutase مشاهده شد.
نتیجه­گیری: با توجه به تاثیرات مشاهده شده گاز  بیهوشی ایزوفلورن بر روی شاخص های اکسیدانی و آنتی اکسیدانی در بیماران سالمند، پیشنهاد می شود که این دارو در  انتخاب روش و داروی  بیهوشی برای سالمندان تحت عمل جراحی مورد توجه قرار گیرد.