1- مرکز تحقیقات ایمونولوژی مولکولی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران. & مرکز تحقیقات و بانک فرآوردههای پیوندی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران. ، assadiasl@sina.tums.ac.ir
2- مرکز تحقیقات ایمونولوژی مولکولی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
3- مرکز تحقیقات ایمونولوژی مولکولی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران. و گروه ایمونولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
چکیده: (2479 مشاهده)
اهداف نظر به افزایش جمعیت سالمند و بیماریهای مرتبط با سالمندی در جهان، نیاز به راهکارهایی برای کاهش عوارض پیری وجود دارد. داروهای سنولیتیک با از بین بردن سلولهای دچار پیری، عمدتاً با القای آپوپتوز در آنها، باعث بهبود عملکرد بافتها و اعضا در افراد سالمند میشوند. در این مقاله مروری به معرفی دستههای گوناگون سنولیتیکها و نتایج منتشرشده درباره آنها پرداخته شده است.
مواد و روش ها باتوجهبه انتشار اولین مقالات با این عنوان از سال 2015، تمام مقالات اصیل، مروری و مرور نظاممند در موتورهای جستوجوی پابمد، اسکوپوس و گوگلاسکالر با کلیدواژههای senolytic و senolysis در بازه زمانی 2015 تا 2023 بهصورت سیستماتیک مورد بررسی قرار گرفت و پس از اعتبارسنجی از میان 108 مقاله تعداد 50 مقاله انتخاب شد و خلاصه یافتهها بهصورت مقاله مروری تنظیم گردید.
یافته ها درحالحاضر 12 دسته سنولیتیک شامل مهارکنندههای آنزیم کیناز، پلیفنلهای طبیعی، مهارکنندههای خانواده پروتئینهای Bcl2، ثباتدهندههای P53، مهارکنندههای پروتئینهای شوک حرارتی، مهارکنندههای خانواده پروتئین BET، استروئیدهای قلبی، آگونیستهای PPARα، آنتیبیوتیکها، مهارکنندههای اینتگراز، محدودیت کالری و CAR-T cells معرفی شده و در فازهای مختلف تحقیقاتی پیشبالینی یا بالینی تحت مطالعه میباشند.
نتیجه گیری با در نظر گرفتن پیری جمعیت، یکی از راهکارهای مقابله با عوارض ناتوانکننده در افراد کهنسال داروهای سنولیتیک هستند که قادر به از بین بردن سلولهای فرسوده با عملکرد نامطلوب میباشند. دستههای اصلی که بیشترین داده و امیدوارکنندهترین نتایج را داشتهاند مهارکنندههای آنزیم کیناز و پلیفنلهای طبیعی میباشند اما راهکارهای جدیدی همچون هدف گرفتن اختصاصی سلولهای پیر با استفاده از فناوری CAR-T cells نیز در این زمینه در دست بررسی میباشند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
طب سالمندی دریافت: 1402/10/16 | پذیرش: 1402/12/13 | انتشار: 1404/1/12