مقالات پذیرفته شده در نوبت انتشار
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
حسین بهلولی1 
، مهران آزادی*2 ، فریبا حسنی3 ، پروانه قدسی4
، مهران آزادی*2 ، فریبا حسنی3 ، پروانه قدسی4
1- گروه روانشناسی، واحد بین المللی کیش، دانشگاه آزاد اسلامی ، جزیره کیش، ایران.
2- گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه ازاد اسلامی واحد تهران جنوب تهران، ایران. ،Mehran.azadi@gmail.com
3- گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز، تهران، ایران.
4- گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز تهران، ایران.
2- گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه ازاد اسلامی واحد تهران جنوب تهران، ایران. ،
3- گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز، تهران، ایران.
4- گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز تهران، ایران.
چکیده: (306 مشاهده)
اهداف: سالمندی همواره با دردهای مزمن و اضطراب سپری و در جهت درمان آن راهکاری متعددی بررسی شده و در جهت مقایسه راهکارهای درمانی در قشر سالمندان کمتر پژوهشی صورت پذیرفته است و یکی از رویکردهای مورد توجه درمانگران، رویکرد درمان مبتنی بر شفقت است و همچنین روش درمانی دیگر الگوی روان درمانی یکپارچه معنویت یک درمان جامع و چند وجهی است که با ادغام چندین روش درمانی و درون مایه ای معنوی-توحیدی، می کوشد ارزش هایی را در سالمند احیا کند که توان یکپارچه سازی و انسجام بخشیدن به کل شخصیت سالمند را داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی شفقت درمانی و درمان یکپارچه معنوی بر اضطراب هستی در سالمندان با درد مزمن انجام شد.
مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع کاربردی و یک طرح نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری مطالعه حاضر را سالمندان دچار درد مزمن در مرکز سالمندان آنوشا واقع در تهران در سال 1402 تشکیل دادند. تعداد افراد نمونه 45 سالمند واجد شرایط به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه 15 نفره (گروه اول تحت درمان شفقت درمانی، گروه دوم تحت درمان یکپارچه معنوی و گروه سوم گروه کنترل که مداخله ای دریافت نکرد) گمارده شدند. گروه آزمایش اول شفقت درمانی پروتکل پل گیلبرت و راسل کولتس را دریافت کرد و گروه آزمایش دوم درمان یکپارچه معنویت با رویکرد شناختی-رفتاری پارگامنت را دریافت کرد و گروه کنترل برنامه ای را دریافت نکرد. ابزار پژوهش پرسشنامه اضطراب هستی EAQ بود. تحلیل دادهها با نرم افزار 23SPSS انجام و روش تجزیه و تحلیل دادهها نیز تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر بود.
یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که از نظر جمعیت شناسی در گروههای شفقت درمانی( 6 نفر معادل 40%) ، معنویت ( 7 نفر معادل 46/66%) و کنترل( 5 نفر معادل 33/33%) بیشترین فراوانی مربوط به محدوده سنی 76 الی 80 سال می باشد همچنین اثر زمان بر نمرات اضطراب هستی در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری معنادار است (0/01 <P،4/210 F = (1،27)) و این امر نشان دهنده این است که بین سه مرحله زمانی در نمرات اضطراب هستی تفاوت معناداری وجود دارد.
نتیجه گیری: شفقت درمانی به نسبت درمان یکپارچه معنوی بر اضطراب هستی در سالمندان با درد مزمن موثرتر می‌باشد. و پیشنهاد می شود از روش شفقت درمانی که به عنوان یکی از روشهای مؤثر غیر دارویی در کاهش اضطراب هستی سالمندان با درد مزمن نقش داشته است به طور مداوم بهره گرفته شود.
مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع کاربردی و یک طرح نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری مطالعه حاضر را سالمندان دچار درد مزمن در مرکز سالمندان آنوشا واقع در تهران در سال 1402 تشکیل دادند. تعداد افراد نمونه 45 سالمند واجد شرایط به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه 15 نفره (گروه اول تحت درمان شفقت درمانی، گروه دوم تحت درمان یکپارچه معنوی و گروه سوم گروه کنترل که مداخله ای دریافت نکرد) گمارده شدند. گروه آزمایش اول شفقت درمانی پروتکل پل گیلبرت و راسل کولتس را دریافت کرد و گروه آزمایش دوم درمان یکپارچه معنویت با رویکرد شناختی-رفتاری پارگامنت را دریافت کرد و گروه کنترل برنامه ای را دریافت نکرد. ابزار پژوهش پرسشنامه اضطراب هستی EAQ بود. تحلیل دادهها با نرم افزار 23SPSS انجام و روش تجزیه و تحلیل دادهها نیز تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر بود.
یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که از نظر جمعیت شناسی در گروههای شفقت درمانی( 6 نفر معادل 40%) ، معنویت ( 7 نفر معادل 46/66%) و کنترل( 5 نفر معادل 33/33%) بیشترین فراوانی مربوط به محدوده سنی 76 الی 80 سال می باشد همچنین اثر زمان بر نمرات اضطراب هستی در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری معنادار است (0/01 <P،4/210 F = (1،27)) و این امر نشان دهنده این است که بین سه مرحله زمانی در نمرات اضطراب هستی تفاوت معناداری وجود دارد.
نتیجه گیری: شفقت درمانی به نسبت درمان یکپارچه معنوی بر اضطراب هستی در سالمندان با درد مزمن موثرتر می‌باشد. و پیشنهاد می شود از روش شفقت درمانی که به عنوان یکی از روشهای مؤثر غیر دارویی در کاهش اضطراب هستی سالمندان با درد مزمن نقش داشته است به طور مداوم بهره گرفته شود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
تمامی آثار نشریه سالمند: مجله سالمندی ایران تحت مجوز Creative Commons
Attribution-NonCommercial 4.0 هستند.
تماس با ما
تلفن دفتر نشریه:
تلفن مستقیم:02171732827(تماس فقط روزهای شنبه، یکشنبه و سه شنبه ساعت 10 الی 12) 021221800- داخلی 2827
ایمیل: salmand2010@gmail.com
تلفن ناشر : 02145355000 - 02145355555
