1- گروه آموزش و ارتقای سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، ایران.
2- گروه اپیدمیولوژی و آمار زیستی، مرکز تحقیقات بیهوشی و مراقبتهای ویژه، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، ایران.
3- گروه آموزش و ارتقای سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، ایران. ، mitra_fathian@yahoo.com
چکیده: (67 مشاهده)
اهداف: ترویج فعالیت بدنی در سالمندان می تواند به ایجاد و حفظ یک سبک زندگی فعال کمک کند. بهره مندی از راهبردهای شناختی بخش مهمی از مداخلات فعالیت بدنی است. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر مداخله ی آموزشی مبتنی بر نظریه شناختی اجتماعی بر نمرات فعالیت بدنی سالمندان شهر اصفهان انجام بود.
مواد و روش ها : در این مطالعه نیمه تجربی هشتاد و هشت نفر از سالمندان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی شهر اصفهان در سال 1403 با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه مداخله و شاهد تخصیص شدند. برنامه شامل6 جلسه آموزشی مبتنی نظریه شناختی اجتماعی در گروه مداخله (n=44) بود. پرسشنامه های محقق ساخته عوامل شناختی موثر بر فعالیت بدنی سالمندان و استاندارد فعالیت بدنی سالمندان (PASE) در دو گروه، قبل، 3 و 12 ماه بعد از مداخله توزیع و تکمیل شدند. در نهایت از آزمونهای t، RM-ANOVA و MANCOVA در SPSS23 جهت تحلیل داده ها استفاده شد.
یافته ها: میانگین سنی و توزیع جنسی شرکت کنندگان (7/49±68/74) و (زن:44، مرد:44) بود. نتایج نشان داد میانگین نمرات فعالیت بدنی، خودکارآمدی، حمایت اجتماعی درک شده، انتظار و ارزش پیامد در گروه مداخله به طور معنی داری نسبت به گروه شاهد پس از مداخله افزایش یافت (0/001>P). بیشترین اندازه اثر 3 و 12 ماه پس از مداخله به ترتیب مربوط به مشارکت در فعالیت بدنی (Eta2= 0/836) و (Eta2= 0/824)، خودکارآمدی (Eta2= 0/828) و (Eta2= 0/781)، و حمایت اجتماعی درک شده (Eta2= 0/702) و (Eta2= 0/715) بود.
نتیجه گیری: یافته ها نشان می دهد که اجرای مداخله آموزشی مبتنی بر نظریه شناختی اجتماعی با تاکید بر نقش خودکارآمدی و حمایت اجتماعی درک شده ، میزان مشارکت سالمندان را در فعالیت بدنی را بهبود می بخشد.
نوع مطالعه:
كاربردي |
موضوع مقاله:
سالمند شناسی دریافت: 1403/8/12 | پذیرش: 1403/12/13