اهداف: جمعیت سالمندان جهان روز‌به‌روز در حال افزایش است و ایران نیز از این قاعده مستثنا نیست. با توجه به اینکه گسترده‌ترین علل مرگ در گروه‌های سنی بالای 50 سال با اصلاح سبک‌ زندگی قابل پیشگیری است، اتخاذ سبک‌ زندگی سالم در این دوران از اهمیت قابل توجهی برخوردار است. با توجه به این امر مطالعه حاضر به‌منظور بررسی وضعیت سبک ‌زندگی سالمندان ساکن در خانه سالمندان صورت گرفت.
مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی-تحلیلی از نوع مقطعی بود. جامعه پژوهش را 350 سالمند ساکن در خانه سالمندان شهر اصفهان تشکیل می‌دادند. اطلاعات به‌وسیله پرسش‌نامه استاندارد که مشتمل بر دو بخش جمعیت‌شناختی و ابعاد مختلف سبک ‌زندگی است، جمع‌آوری گردید. پس از تکمیل پرسش‌نامه‌ها توسط گروه هدف، داده‌ها با استفاده از نسخه 20 نرم‌افزار SPSS و آزمون‌های آماری توصیفی، همبستگی پیرسون، اسپیرمن و آزمون تی مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج این مطالعه نشان داد که میانگین نمره سبک زندگی کل 8/71±49/81 است. علاوه‌براین، ضریب همبستگی پیرسون ارتباط معنی‌داری بین میانگین نمره سبک ‌زندگی کل با سطح تحصیلات (0/171=r و 0/001>P) و بیماری (0/009=P و 0/14-=r) نشان داد. نتایج آزمون همبستگی پیرسون حاکی از وجود ارتباط معنی‌دار بین ابعاد مختلف سبک ‌زندگی (0/05>P) به‌جز بُعد بهداشت روان و تغذیه بود.
نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های این پژوهش پیشنهاد می‌شود که سیاست‌گذاران سلامت، برای ارتقای وضعیت سبک ‌زندگی سالمندان ساکن در خانه سالمندان برنامه‌ریزی نمایند. با توجه به احساس تنهایی و انزوای سالمندان در این مراکز، به‌کارگیری راهبردهایی به‌منظور کاهش استرس و افسردگی و پیشگیری از آثار روانی و جسمانی آن، کاملاً ضروری به‌نظر می‌رسد. این امر می‌تواند گامی در جهت بهبود وضعیت سلامت این  قشر آسیب‌پذیر باشد.