اهداف ازدواج در دوره سالمندی به عنوان راهکاری برای افزایش کیفیت زندگی و کاهش تنهایی سالمندان توصیه شده است، اما به اندازه کافی مطالعه‌ای که میزان رضایت سالمندان از ازدواج در دوره سالمندی را بیان کند، موجود نیست. بنابراین پژوهش حاضر به منظور بررسی میزان رضایت زناشویی در بین سالمندانی است که در دوره سالمندی ازدواج کرده‌اند.
مواد و روش ها این مطالعه، مطالعه‌ای مقطعی است که در شهر سنندج در سال ۱۳۹۵ انجام شده است. در این مطالعه از روش نمونه‌گیری دردسترس استفاده شد. شرکت‌کنندگان در پژوهش شامل ۱۹۰ نفر از افراد ۶۰‌ساله و مسن‌تر بودند که در دوران سالمندی ازدواج‌کرده بودند. داده‌ها را پرسشگر با استفاده از پرسش‌نامه رضایت زناشویی  اینریچ جمع‌آوری کرد و در تحلیل داده‌ها از نسخه ۲۳ نرم‌افزار  SPSS  و روش آماری توصیفی و تحلیلی، آزمون تی مستقل استفاده شد.
یافته ها میانگین سنی مشارکت‌کنندگان در پژوهش ۶۷/۳۷ سال با انحراف معیار ۱۱/۲۴ بود. میانگین رضایت زناشویی ۳۶/۹۵ با انحراف معیار ۳/۷۰ بود. در حالی که فقط ۳/۷ درصد از سالمندان ازدواج‌کرده در دوره سالمندی، میزان رضایت زناشویی خود را کم بیان کردند، بیش از ۶۰ درصد آنان رضایت زناشویی خود را در سطح زیاد و خیلی زیاد گزارش دادند. نتایج حاصل از تحلیل‌های آماری تی مستقل نشان داد بین زنان و مردان تفاوت معنی‌داری در میزان رضایت زناشویی وجود نداشت.
نتیجه گیری نتایج حاصل از این مطالعه نشان‌دهنده میزان رضایت زناشویی زیاد در بین سالمندان بود. این نتایج می‌تواند منبعی برای تشویق سالمندان بدون همسر، به ازدواج در دوره سالمندی باشد.