اهداف هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش توانمند‌سازی خودمراقبتی بر امید به زندگی، شادکامی و کیفیت زندگی سالمندان در مراکز مراقبت از سالمندان ایرانی شهر دبی بود.
مواد و روش ها این پژوهش نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی سالمندان ایرانی در مراکز مراقبت از سالمندان شهر دبی بود. از میان این افراد، نمونه‌ای به حجم ۴۰ سالمند (۲۰ زن و ۲۰ مرد) انتخاب شد و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۰ مرد و ۱۰ زن) و گروه کنترل (۱۰ مرد و ۱۰ زن) گمارده شدند. در این مطالعه، گروه آزمایش تحت آموزش خودمراقبتی در طول ۱۲ جلسه به مدت سه ماه، هفته‌ای یک جلسه دوساعته قرار گرفت و گروه کنترل در لیست انتظار بود. گروه‌های آزمایش و کنترل پرسش‌نامه امید اشنایدر، پرسش‌نامه شادکامی آکسفورد و پرسش‌نامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی را در مرحله پیش‌آزمون و پس‌آزمون کامل کردند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از تحلیل کوواریانس چند‌متغیره استفاده شد.
یافته ها نتایج نشان داد در مرحله پس‌آزمون، آموزش توانمند‌سازی خودمراقبتی باعث افزایش معنی‌دار امید، شادکامی و کیفیت زندگی در سالمندان شد.
نتیجه گیری آموزش خودمراقبتی در سالمندان می‌تواند در افزایش امید، شادکامی و کیفیت زندگی در این افراد مؤثر واقع شود.