اهداف:
 یکی از علل مرگ و میر در میان سالمندان در جهان سرطان می­باشد. عوامل مختلفی در بروز سرطان و پیشرفت آن نقش دارد. بنابراین شناحت این عوامل و چگونگی تاثیر آن بر روند بیمار سرطانی می تواند در درمان به موقع بیماری کمک کند.هدف از انجام این مطالعه بررسی دو عامل سن زمان پذیرش و نمره گلیسون بر تغییر وضعیت بیماران سالمند مبتلا به سرطان پروستات بیمارستان امام خمینی تهران می­باشد.
مواد و روشها:
روش این مطالعه همگروهی تاریخی می­باشد. این مطالعه در سال 1397 انجام شده است. داده­های مورد مطالعه مربوط به 125 نفر از بیماران سالمند دارای سرطان پروستات که از سال 1383تا 1396در بخش ارولوژی مجتمع بیمارستان امام­خمینی مراجعه و به تشخیص پزشک، تحت جراحی رادیکال پروستاتکتومی قرار گرفته  و بعد از عمل جراحی، در وضعیت­های مختلفی )پرتو درمانی، هورمون درمانی و مرگ) قرار می­گیرند، می­باشد. عوامل سن زمان پذیرش و نمره گلیسون بر انتقال بین وضعیتها با استفاده از مدل چندوضعیتی، با نرم افزار R.5.0 مورد آزمون قرار گرفت.
یافته­ها:
بیماران مبتلا به سرطان در نظر گرفته شده، با میانگین سنی 12/72(انحراف معیار32/7) سال می­باشد. با توجه به مقادیر به دست آمده، میانه افرادی که عمل جراحی انجام داده ­اند و تحت درمان قرار گرفته ­اند، 5/4 سال در وضعیت عود موضعی، 2 سال در وضعیت عود دوردست و 5/6سال در وضعیت مرگ باقی می­ مانند. با توجه به احتمال انتقال­ها، افرادی که عمل جراحی شده­ اند با احتمال %17 در معرض متاستاز قرار گرفته و درمان هورمون درمانی را پذیرفته ­اند و با احتمال %8/8 دچار عود موضعی شده و درمان رادیوتراپی را پذیرفته­ اند و همچنین با احتمال %8 رخداد مرگ را تجربه می­ کنند. از نتایج به ­دست­ آمده متغیر گلیسون در تغییر وضعیتها معنی­ دار نشد ولی متغیر سن در انتقال وضعیت جراحی به وضعیت هورمون درمانی تاثیرگذار است.
نتیجه­ گیری:
طبق نتایج به ­دست­ آمده، مشخص شد که نمره گلیسون در انتقال بین وضعیتهای در نظر گرفته شده تاثیری نداشته و سن فقط در انتقال از جراحی به هورمون درمانی معنی­ دار شد. بنابراین در بیماران سالمندی که عمل جراحی انجام داده ­اند، با افزایش سن، خطر متاستاز بیشتر می ­شود.
کلید واژه ها:
سالمندی، سرطان پروستات، مدل چند­وضعیتی