1- دانشجوی دکتری مشاوره توان بخشی، گروه مشاوره، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران.
2- دانشجوی دکتری مشاوره توان بخشی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران. ، r_marsa@yahoo.com
3- دانشیار، گروه مشاوره، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران.
4- کارشناس ارشد روانشناسی، گروه روان شناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی و اجتماعی، واحد علوم تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
5- پزشک عمومی، دانشگاه علوم پزشکی جهرم، جهرم، ایران.
چکیده: (547 مشاهده)
هدف: بیشتر مطالعات تأثیر پیری پاتولوژیکی مغز بر یادآوری اطلاعات و عملکرد حافظه بازشناسی بیماران (با استفاده از روش بله/خیر) را مورد بررسی قرار میدهند، و این باعث میشود تصویر ناکاملی از نقص عملکرد حافظه ارائه داده شود و دیگر عوامل مربوط به حافظهی بازشناسی مثل افتراقپذیری و سوگیری از پاسخ مورد توجه قرار نگیرد. به همین خاطر، ما در این مطالعه تأثیر اختلال شناختی خفیف و بیماری آلزایمر بر روی زیرمقیاسهای حافظهی بازشناسی یعنی شاخصهای افتراقپذیری بازشناسی و سوگیری پاسخ را در تست SVLT مورد بررسی قرار دادیم.
روش: روششناسی این مطالعه از نوع توصیفی-مقطعی بود که در سال 1400 بر روی 190 نفر از سالمندان 60 تا 89 سال شهر شیراز که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند، انجام شد. ابزارهای جمعآوری اطلاعات شامل دو تست SVLT و MMSE بود. تجزیه و تحلیل آماری متغیرها با استفاده از آزمونهای توصیفی (فراوانی، میانگین و انحرافمعیار) و تحلیلی (آزمون آنوای یکراهه و آزمون تعقیبی شفه) استفاده گردید و در سطح معناداری (P<0.05) با کمک نرمافزار SPSS (نسخه 19) انجام شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که بیماران مبتلا به آلزایمر و اختلال شناختی خفیف آمنزیا نسبت به سالمندان سالم در عملکرد حافظه بازشناسی بهطور معنادار نمرههای پایینتری گرفتند (Scheffe, p<0.001). همچنین در شاخصهای افتراقپذیری بازشناسی (کل، معنایی، منبع، و جدید) گروه سالمندان مبتلا به اختلال شناختی خفیف آمنزیا و سالمندان مبتلا به آلزایمر نسبت به سالمندان سالم، خطاهای مثبت کاذب بیشتر و عملکرد ضعیفتری داشتند (Scheffe, p<0.001). اما نتایج سوگیری از پاسخ نشان داد که سالمندان مبتلا به آلزایمر بهطور معناداری سوگیری پاسخ بالاتری نسبت به سالمندان سالم و سالمندان با اختلال شناختی خفیف آمنزیا داشتند (Scheffe, p<0.001).
نتیجه گیری: یافتههای پژوهش حاضر پیشنهاد میدهد که شناسایی ذات و الگوهای تغییر شناختی حافظهی بازشناسی (افتراقپذیری بازشناسی) در بیماران مبتلا به aMCI میتواند اطلاعات سودمندی باشد که در مرحلهی پریدومال به تشخیص تبدیل این اختلال به بیماری آلزایمر کمک کننده است.
نوع مطالعه:
كاربردي |
موضوع مقاله:
اعصاب دریافت: 1400/10/23 | پذیرش: 1401/4/29